Les F... - Jacques Brel

Les Flamingants

Chanson comique!

Messieurs les Flamingants

J’ai deux mots à vous rire

Il y a trop longtemps

Que vous me faites frire

À vous souffler dans le cul

Pour devenir autobus

Vous voilà acrobates

Mais vraiment rien de plus

Nazis durant les guerres

Et catholiques entre elles

Vous oscillez sans cesse

Du fusil au missel

Vos regards sont lointains

Votre humour est exsangue

Bien qu’y aient des rues à Gand

Qui pissent dans les deux langues

Tu vois quand j’pense à vous

J’aime que rien ne se perde

Messieurs les Flamingants

Je vous emmerde

Vous salissez la Flandre

Mais la Flandre vous juge

Voyez la mer du Nord

Elle s’est enfuie de Bruges

Cessez de me gonfler

Mes vieilles roubignoles

Avec votre art flamand italo-espagnol

Vous êtes tellement tellement

Beaucoup trop lourd

Que quand les soirs d’orage

Des Chinois cultivés

Me demandent d’où je suis

Je réponds fatigué

Et les larmes aux dents:

«Ik ben van Luxembourg»

Et si aux jeunes femmes

On ose un chant flamand

Elle s’envolent en rêvant

Aux oiseaux roses et blancs

Et je vous interdis

D’espérer que jamais

À Londres sous la pluie

On puisse vous croire anglais

Et je vous interdis

À New York ou Milan

D'éructer mes seigneurs

Autrement qu’en flamand

Vous n’aurez pas l’air con

Vraiment pas con du tout

Et moi je m’interdis

De dire que je m’en fous

Et je vous interdis

D’obliger nos enfants

Qui ne vous ont rien fait

À aboyer flamand

Et si mes frères se taisent

Et bien tant pis pour elles

Je chante persiste et signe:

Je m’appelle Jacques Brel

de flamingo's

Komedie liedje!

Heren de Flamingo's

Ik heb twee woorden om om je te lachen

Te lang geleden

Dat je me bakt

Om je kont op te blazen

Om een ​​bus te worden

Jullie zijn acrobaten

Maar echt niets meer

Nazi's tijdens de oorlogen

En katholieken onder elkaar

Je schommelt constant

Van geweer tot missaal

Je ogen zijn ver weg

Je humor is bloedeloos

Ook al zijn er straten in Gent

Wie pist in beide talen

Je ziet het als ik aan je denk

Ik hou ervan dat er niets verloren gaat

Heren de Flamingo's

neuk je

Jij vuile Vlaanderen

Maar Vlaanderen veroordeelt je

Zie de Noordzee

Ze liep weg uit Brugge

Stop met me op te blazen

Mijn oude roubignoles

Met je Italiaans-Spaanse Vlaamse kunst

Je bent zo zo

Veel te zwaar

Dat wanneer stormachtige avonden

Gekweekte Chinees

Vraag me waar ik vandaan kom

ik antwoord moe

En de tranen tot de tanden:

"Ik ben van Luxemburg"

Wat als voor jonge vrouwen?

We durven een Vlaams lied

Ze vliegen weg dromend

Naar roze en witte vogels

En ik verbied je

Om te hopen dat nooit

In Londen in de regen

We kunnen je geloven Nederlands

En ik verbied je

In New York of Milaan

Om mijn heren te boeren

Anders dan in het Vlaams

Je zult er niet dom uitzien

Echt helemaal niet dom

En ik verbied het mezelf

Om te zeggen dat het me niet kan schelen

En ik verbied je

Om onze kinderen te dwingen

Wie heeft je niets aangedaan

Vlaams geblaf

En als mijn broers zwijgen

Wel jammer voor hen

Ik zing volharden en teken:

Mijn naam is Jacques Brel