The Visit - Jackson C. Frank

Well, I said that you were beautiful, I said it there and then

I laid aside all resistance, forgot to say amen

And when you raised your hands to me, a glow therein I saw

A baby of the morning, a sweeping nature’s law

And it begins to seem like summer’s almost gone

Like the wind that blows the leaves out on the lawn

I determined that I loved you, you determined I am ‘he'

Determined both together, we’d need our company

And the feathers of the wild dove floating to the ground

Gliding through the branches, spinning slowly round

As we wait in the mountains for the song

That revives what’s been between us all along

In Cannes there was absurdity, in Nice there was the shore

In Monaco there were casinos, in Asia there was war

And the papers were American, the peaches fresh with cream

People with vibrations, just wild robots by some stream

And now we grasp imaginary straws

And we shuffle through the sea with bright new claws

If what we know can save us, then it’s time to make the try

Every time they try to make us servants of some lie

The children born of bodies in bald-with-pattern scheme

It’s a funny, a funny world you live in, then you learn that it’s a dream

Sea serpents on a rocket made of clay, explaining how we were yesterday

Still I said that you were beautiful, I said it there and then

I laid aside all resistance, forgot to say amen

And when you raised your hands to me, a glow therein I see

The childhood of that beauty which belongs to you and me

And I realize that summer is never gone

Like the wind that blows the leaves out on the lawn

Out on the lawn, out on the lawn, out on the lawn

Nou, ik zei dat je mooi was, ik zei het daar en toen

Ik legde alle weerstand opzij, vergat amen te zeggen

En toen je je handen naar me opstak, zag ik daarin een gloed

Een baby van de ochtend, een ingrijpende natuurwet

En het begint erop te lijken dat de zomer bijna voorbij is

Zoals de wind die de bladeren op het gazon blaast

Ik besloot dat ik van je hield, jij bepaalde dat ik 'hij' ben

Samen besloten, hebben we ons bedrijf nodig

En de veren van de wilde duif drijven op de grond

Glijdend door de takken, langzaam ronddraaiend

Terwijl we in de bergen wachten op het lied

Dat doet herleven wat er al die tijd tussen ons is geweest

In Cannes was er absurditeit, in Nice was er de kust

In Monaco waren er casino's, in Azië was er oorlog

En de papieren waren Amerikaans, de perziken vers met room

Mensen met trillingen, gewoon wilde robots door een stroom

En nu grijpen we denkbeeldige rietjes

En we schuifelen door de zee met heldere nieuwe klauwen

Als wat we weten ons kan redden, dan is het tijd om het te proberen

Elke keer dat ze proberen om ons bedienden te maken van een leugen

De kinderen geboren uit lichamen in een kaal-met-patroon schema

Het is een grappige, grappige wereld waarin je leeft, dan leer je dat het een droom is

Zeeslangen op een raket gemaakt van klei, die uitleggen hoe we gisteren waren

Toch zei ik dat je mooi was, ik zei het daar en toen

Ik legde alle weerstand opzij, vergat amen te zeggen

En toen je je handen naar me ophief, zie ik een gloed daarin

De kindertijd van die schoonheid die van jou en mij is

En ik realiseer me dat de zomer nooit voorbij is

Zoals de wind die de bladeren op het gazon blaast

Buiten op het gazon, buiten op het gazon, buiten op het gazon