Лети, душа... - Иван Царевич

Суховей, да жара несносная

Иссушили долины росные.

Почернела земля- зола да песок…

Чтоб омыть край, бедой измученный,

Я бы плакал, но слёзы жгучие,

Я бы в небо кричал, но в горле комок.

Душа, лети!

Туда, где живут дожди,

Туда, где спящий дом

Разбудят свет и гром.

Лети, душа,

Надеждой живой дыша.

Ты лети, судьбу храня,

Туда, где ждут меня.

Ни единой души на сотню вёрст.

Серый холм, а над ним немой погост.

Оскудела земля на месяц пути.

Чтоб найти тех, кто здесь когда-то жил,

Я бы звал, но дождаться нету сил,

Я бы в небо взлетел, но камень в груди.

Душа, лети!

Туда, где живут дожди,

Туда, где спящий дом

Разбудят свет и гром.

Лети, душа,

Надеждой живой дыша.

Ты лети, судьбу храня,

Туда, где ждут меня

Droog, ja de hitte is ondraaglijk

De met dauw bedekte valleien droogden op.

De aarde werd zwart - as en zand ...

Om de rand te wassen, gekweld door ongeluk,

Ik zou huilen, maar de tranen branden,

Ik zou naar de hemel hebben geschreeuwd, maar ik kreeg een brok in mijn keel.

Ziel, vlieg!

Waar de regens wonen

Waar het slaaphuis?

Wakker worden met licht en donder.

Vlieg, ziel

Levende hoop inademen.

Je vliegt, het lot behoudend,

Waar ze op me wachten.

Geen enkele ziel voor honderd mijl.

Een grijze heuvel, en daarboven een stom kerkhof.

Het land was verarmd voor een reis van een maand.

Om degenen te vinden die hier ooit woonden,

Ik zou bellen, maar er is geen kracht om te wachten,

Ik zou de lucht in willen vliegen, maar de steen zit in mijn borst.

Ziel, vlieg!

Waar de regens wonen

Waar het slaaphuis?

Wakker worden met licht en donder.

Vlieg, ziel

Levende hoop inademen.

Je vliegt, het lot behoudend,

Waar ze op me wachten