Иду на вы! - Иван Царевич

Я пишу тебе, грозный хан…

Самый быстрый гонец мой спешит к тебе.

Слышал я, ты покинул стан,

И четыре недели сидишь в седле.

Ты ответь мне, любезный хан,

Почему гонит ветер с востока чад,

И в бездонный, кровавый чан

Окунулся закат?

Если в эту страну ты пришел, как вор,

Если смел ты нарушить наш договор,

Если клятвы твои мертвы — ИДУ НА ВЫ!

Я пишу тебе, мерзкий хан!

Мой гонец был зарезан тобой в степи,

И летишь ты от крови пьян,

Всё сжигая дотла на своем пути.

Знаю, знаю чему ты рад,

Что за крики и стоны корёжат степь —

Это жжешь ты мой стольный град,

Сея ужас и смерть.

За поруганных жён, за убитых детей,

За святыни, что в злобе швырял под коней-

Не сносить тебе головы!

ИДУ НА ВЫ!

Я пишу тебе, мертвый хан!

Потому что сегодня в честном бою

Не умрёшь ты от честных ран,

А, как злую собаку тебя убью!

Не насилуй своих богов.

Им невмочь!

Потому что за правды свет

Реют стяги моих полков,

Для священных побед.

По дремучим лесам, через звёзды в ночи,

Сквозь ветра, о которые точим мечи,

По коврам из ковыль травы — ИДУ НА ВЫ!

Ik schrijf je, formidabele khan...

Mijn snelste boodschapper haast zich naar je toe.

Ik hoorde dat je het kamp verliet,

En je zit vier weken in het zadel.

Je antwoordt mij, beste Khan,

Waarom drijft de wind uit het oosten van kinderen,

En in het bodemloze, bloedige vat

Zonsondergang ondergedompeld?

Als je als een dief naar dit land zou komen,

Als je onze overeenkomst durft te breken,

Als je eden dood zijn - IK GAAT NAAR JOU!

Ik schrijf je, verachtelijke khan!

Mijn boodschapper is door jou afgeslacht in de steppe,

En je vliegt dronken van bloed,

Alles op zijn pad verbranden.

Ik weet het, ik weet waarom je gelukkig bent

Wat voor soort geschreeuw en gekreun kronkelt de steppe -

Jij bent het die mijn hoofdstad verbrandt,

Verschrikking en dood zaaien.

Voor mishandelde vrouwen, voor vermoorde kinderen,

Voor de heiligdommen die in woede onder de paarden gooiden -

Blaas je hoofd er niet af!

IK GAAT NAAR JOU!

Ik schrijf je, dode khan!

Want vandaag in een eerlijk gevecht

Je zult niet sterven aan eerlijke wonden,

En, als een boze hond, zal ik je doden!

Forceer je goden niet.

Ze kunnen er niets aan doen!

Want voor de waarheid het licht

De banieren van mijn regimenten vliegen,

Voor heilige overwinningen.

Door dichte bossen, door de sterren 's nachts,

Door de winden waarop we zwaarden slijpen,

Op tapijten van vedergras - IK GAAT NAAR JOU!