Нежные вещи - Ирина Богушевская

В покое иль в смятенье

проходят дни, как тени.

Проходят — пусть!

Я знаю наизусть

весь этот дивный сон.

И я помню миг, когда проснусь.

На голубой планете

я оседлаю ветер.

В синем саду

я девочку найду,

ей брошу горсть нот.

И, сама дивясь, она споет:

Я делаю нежные вещи.

Всегда — только нежные вещи.

Хэй, любовь!

Только с Тобою —

и во имя Твое.

Только с Тобою и во имя Твое.

Только с Тобой — и для тебя.

Когда у нас на коже

цветут узоры дрожи

и на стене игрой наших теней

свеча за часом час

чертит клинопись всех наших ласк —

тогда я слышу ноты.

Поет незримый кто-то.

О, кинь мне нить!

Дозволь мне уловить,

дозволь мне повторить

эту музыку хотя бы раз!

И целую ночь

я целую, целую его,

и в нас, как в берег,

волны бесконечные бьются.

И целую, целую ночь

я целую.

Целую его —

и так боюсь

проснуться.

Как листья в день осенний,

слетают поколенья

в пустыню сна.

Но вечно Весна

приходит, и с ней

снова девочка поет одна:

Я делаю нежные вещи.

Всегда только нежные вещи.

Хэй, любовь,

только с тобою и во имя Твое.

Только с Тобою и во имя твое.

Только с Тобой — и для Тебя.

In rust of in verwarring

Dagen gaan voorbij als schaduwen.

Pass - laat ze!

ik weet het uit mijn hoofd

al deze prachtige dromen.

En ik herinner me het moment dat ik wakker werd.

Op de blauwe planeet

Ik zal op de wind rijden.

In de blauwe tuin

Ik zal een meisje vinden

Ik zal haar een handvol briefjes toewerpen.

En, zich afvragend, zal ze zingen:

Ik doe zachte dingen.

Altijd alleen zachte dingen.

Hé liefje!

Alleen met jou -

en op uw naam.

Alleen met U en in Uw naam.

Alleen met jou - en voor jou.

Wanneer we op de huid zijn

bloeipatronen rillingen

en op de muur door het spel van onze schaduwen

kaars per uur uur

tekent een spijkerschrift van al onze liefkozingen -

dan hoor ik de noten.

Een onzichtbaar iemand zingt.

Oh, gooi me een draad!

Laat me vangen

laat me herhalen

deze muziek minstens één keer!

En de hele nacht

Ik kus, kus hem

en in ons, als in een kust,

de golven beuken eindeloos.

En hele, hele nacht

Ik kus.

Kus hem -

en zo bang

word wakker.

Als bladeren op een herfstdag

generaties vliegen voorbij

in de woestijn van de slaap.

Maar voor altijd lente

komt en met haar

weer zingt het meisje alleen:

Ik doe zachte dingen.

Altijd alleen zachte dingen.

Hé liefje

alleen met u en in uw naam.

Alleen met U en in Uw naam.

Alleen met jou - en voor jou.