Нежная осень - Ирина Богушевская

Нежная осень, посланница рая,

С вечной свирелью в руках.

В небе, прозрачном от края до края,

Движется Свет как река.

Строгие Парки прядут свои нити.

Нежность мерцает в груди,

И невозможно сказать «Приходите»,

Просится с губ: «Ты приходи.

Будь ко мне ближе, и рухнут заклятья

Врат, сторожащих покой.

Мы станем равны бесконечным объятьем

С этой небесной рекой».

Ангелы Света, сотките нам встречу,

Дайте мне выдохнуть «да».

И невозможно сказать «Пусть на вечер»,

просится с губ: «Навсегда».

Вместе с тобой — сквозь миры отражений

Вырвемся к сердцу миров.

Вместе пойдём мы по рощам блаженных,

Где светом становится кровь.

Нежные осени, зимы и лета,

Верное, вечное «Да» —

Сбудется всё!

Если ты мне ответишь,

Если придёшь навсегда.

Zachte herfst, de boodschapper van het paradijs,

Met een eeuwige fluit in zijn handen.

In de lucht, transparant van rand tot rand,

Licht beweegt als een rivier.

Strikte parken spinnen hun draden.

Tederheid flikkert in de borst,

En het is onmogelijk om "Kom" te zeggen

Het vraagt ​​van de lippen: “Kom maar.

Wees dichter bij mij en spreuken zullen instorten

Poorten die de vrede bewaken.

We zullen gelijk worden met een eindeloze omhelzing

Met deze hemelse rivier."

Engelen van Licht, weef een ontmoeting voor ons,

Laat me ademen ja.

En het is onmogelijk om te zeggen "Laat het voor de avond zijn",

vraagt ​​van de lippen: "Voor altijd."

Samen met jou - door de werelden van reflecties

Laten we uitbreken naar het hart van de werelden.

Samen zullen we door de bossen van de gezegenden gaan,

Waar bloed licht wordt

Zachte herfst, winter en zomer,

Waar, eeuwig "Ja" -

Alles zal uitkomen!

Als je mij antwoordt

Als je voor altijd komt