Geri's Lament (When) - Intruder

Intro: You put me here where I don’t belong

My body’s old but my mind’s still strong

You’d not believe the things they put me through

It would be so different if they happened to you

Look around tell me what you see — pain, suffering, and misery

Lonely people who’ve been locked away

With no desire to live another day

Left to die, I wonder why?

We gave you the best years of our lives!

Don’t you see, you are me and soon it’s you they will despise

You don’t care, we don’t dare.

Who needs the hurt we’ll just pretend

All is right, day and night, you see a smile but our eyes say-

When-When will they end all their apathy

When-When will they open their eyes to see

When-When will they end the misery

When-When will he finally come for me

When!

Up at six, needle pricks, another day in hell’s begun

Someone cries, another dies, we play a game that can’t be won

Wet the bed, spoon fed, we relive our childhood again and again

And our sleep is no relief, for in our dreams we still cry-

I remember when we were young

No thought at all of what we would become

They sold us a dream-said we’d never die

But that was over sixty years ago

We’re so much older an now we know

That what they told us was only a lie!

Now we realize-what a surprise-everybody dies!

Everyday I sit and pray, when will you come and take me home

Where’s the love, from above, I feel so lost and all alone

I want to be young and free, not some fourth-class citizen

It won’t be long and I’ll be gone.

'Till then I’ll just keep wondering-

Please tell me when!

Intro: Je plaatst me hier waar ik niet thuishoor

Mijn lichaam is oud, maar mijn geest is nog steeds sterk

Je zou de dingen die ze me hebben aangedaan niet geloven

Het zou zo anders zijn als ze jou overkwamen

Kijk om je heen en vertel me wat je ziet: pijn, lijden en ellende

Eenzame mensen die zijn opgesloten

Zonder verlangen om nog een dag te leven

Links om te sterven, ik vraag me af waarom?

We hebben je de beste jaren van ons leven gegeven!

Zie je niet, jij bent mij en binnenkort ben jij het die ze zullen verachten

Het maakt je niet uit, we durven niet.

Wie heeft de pijn nodig, we doen net alsof

Alles is goed, dag en nacht, je ziet een glimlach, maar onze ogen zeggen-

Wanneer-wanneer zullen ze al hun apathie beëindigen?

Wanneer-wanneer zullen ze hun ogen openen om te zien?

Wanneer-wanneer zullen ze een einde maken aan de ellende?

Wanneer-wanneer komt hij me eindelijk halen

Wanneer!

Om zes uur op, naaldprikt, weer een dag in de hel begonnen

Iemand huilt, een ander sterft, we spelen een spel dat niet kan worden gewonnen

Maak het bed nat, met de lepel gevoed, we beleven onze kindertijd keer op keer opnieuw

En onze slaap is geen opluchting, want in onze dromen huilen we nog steeds-

Ik herinner me dat we jong waren

Geen idee wat we zouden worden

Ze verkochten ons een droom - ze zeiden dat we nooit zouden sterven

Maar dat was meer dan zestig jaar geleden

We zijn zo veel ouder en nu weten we het

Dat wat ze ons vertelden slechts een leugen was!

Nu realiseren we ons - wat een verrassing - iedereen sterft!

Elke dag zit ik en bid, wanneer kom je me naar huis brengen?

Waar is de liefde, van boven, ik voel me zo verloren en helemaal alleen

Ik wil jong en vrij zijn, geen vierderangs burger

Het duurt niet lang en ik ben weg.

'Tot die tijd blijf ik me afvragen...

Vertel me alsjeblieft wanneer!