Serendipity - Infected Rain

Tired of this endless motion sickness

Feeling dizzy and drunk

From this madness, from this madness

Paralyzed and breathless, I’m staring into emptiness

I see my dreams disappear through my fingers

Sinking like a rock, in this lake of mud

This crown is too heavy, I need to take it off

Serendipity tree is dying from thirst

My lips are cold, covered in dust

Tired of being silent, tired of being lost

There is only one trail I can truly trust

I can’t hide from my past, but I’ll change what I’ll become

I just need to find what will make my flowers bloom

Unbind my chest from the rough, harsh leather

I’ll find my way out to hover like a feather

The trial I chose, nobody is in

I am alone, fear under my skin

Serendipity tree is dying from thirst

My lips are cold, covered in dust

Tired of being tired, tired of being lost

There is only one trial I can truly trust

In this ocean of sharks, I’m learning how to swim

In this piercing silence, I’m learning how to scream

In this ocean of sharks, I’m learning how to swim

I’m learning how to scream

Fighting endlessly

With the stone in my throat

I’m dying, I’m choking on my own thoughts

Serendipity tree is dying from thirst

My lips are cold, covered in dust

Tired of being silent, tired of being lost

There is only one trail I can truly trust

Moe van deze eindeloze bewegingsziekte

Duizelig en dronken voelen

Van deze waanzin, van deze waanzin

Verlamd en buiten adem staar ik in de leegte

Ik zie mijn dromen door mijn vingers verdwijnen

Zinkend als een rots, in dit modderpoel

Deze kroon is te zwaar, ik moet hem afdoen

Serendipiteitsboom sterft van de dorst

Mijn lippen zijn koud, bedekt met stof

Moe van zwijgen, moe van verdwalen

Er is maar één spoor dat ik echt kan vertrouwen

Ik kan me niet verbergen voor mijn verleden, maar ik zal veranderen wat ik zal worden

Ik moet alleen vinden waardoor mijn bloemen gaan bloeien

Maak mijn borst los van het ruwe, harde leer

Ik zal mijn uitweg vinden om te zweven als een veer

De proef die ik heb gekozen, niemand doet mee

Ik ben alleen, angst onder mijn huid

Serendipiteitsboom sterft van de dorst

Mijn lippen zijn koud, bedekt met stof

Moe van moe zijn, moe van verloren zijn

Er is maar één proefversie die ik echt kan vertrouwen

In deze oceaan van haaien leer ik zwemmen

In deze doordringende stilte leer ik hoe ik moet schreeuwen

In deze oceaan van haaien leer ik zwemmen

Ik leer hoe ik moet schreeuwen

Eindeloos vechten

Met de steen in mijn keel

Ik ga dood, ik stik in mijn eigen gedachten

Serendipiteitsboom sterft van de dorst

Mijn lippen zijn koud, bedekt met stof

Moe van zwijgen, moe van verdwalen

Er is maar één spoor dat ik echt kan vertrouwen