Endless Stairs - Infected Rain

My face, my face is numb

Just like a zombie, like a zombie

I failed, I failed again

I should have known it

I don’t know what is next, I don’t know what I want

Waiting to be written, waiting to be told

I can’t stand the infinite pairs of eyes glowing in the dark

I can’t stand the million granules of disappointment in my life

Feeling like a rat, endlessly running in the wheel

Trying to catch the time, and holding it, trying to feel

Trying to taste the light, still being friends with the darkness

Lost and confused, I’m looking for a sign in my bag of failures

I’m trying to wake up the sky

With my bitter taste of coffee

I’m trying

Tired of staying speechless in the dark, dark corner

Tired of tasting nothing but bitter and sour

Tired of screaming under my breath, under my breath

Tired of this endless pain in my chest

How can I find my way out from these endless stares

I need to find my way out from this heavy trap

I just want to be a flower, swimming in the sunlight, begging for water

I just want to be a tree, stretching up to the sky, carelessly dancing

Drowning deeper and deeper in my own tears

Trying to open the door of hope with no keys

Deeper and deeper

Open the Door

My face, my face is numb

Just like a zombie, like a zombie

I failed, I failed again

I should have known it

Tired of staying speechless in the dark, dark corner

Tired of tasting nothing but bitter and sour

Tired of screaming under my breath, under my breath

Tired of this endless pain in my chest

How can I find my way out from these endless stares

I need to find my way out from this heavy trap

I just want to be a flower, swimming in the sunlight, begging for water

I just want to be a tree, stretching up to the sky, carelessly dancing

Mijn gezicht, mijn gezicht is gevoelloos

Net als een zombie, als een zombie

Ik heb gefaald, ik heb opnieuw gefaald

Ik had het moeten weten

Ik weet niet wat het volgende is, ik weet niet wat ik wil

Wachten om te worden geschreven, wachten om te worden verteld

Ik kan niet tegen de oneindige paar ogen die oplichten in het donker

Ik kan niet tegen de miljoen korrels teleurstelling in mijn leven

Je als een rat voelen, eindeloos in het wiel rennen

Proberen de tijd te vangen, en vast te houden, proberen te voelen

Proberen het licht te proeven, nog steeds vrienden zijn met de duisternis

Verdwaald en verward, ik ben op zoek naar een teken in mijn zak met mislukkingen

Ik probeer de lucht wakker te maken

Met mijn bittere smaak van koffie

Ik ben het aan het proberen

Ben je het zat om sprakeloos te blijven in de donkere, donkere hoek

Moe van alleen maar bitter en zuur te proeven

Moe van schreeuwen onder mijn adem, onder mijn adem

Moe van deze eindeloze pijn in mijn borst

Hoe kan ik mijn weg vinden uit deze eindeloze starende blikken?

Ik moet mijn weg zien te vinden uit deze zware val

Ik wil gewoon een bloem zijn, zwemmen in het zonlicht, smekend om water

Ik wil gewoon een boom zijn, die zich uitstrekt tot aan de hemel, zorgeloos danst

Dieper en dieper verdrinken in mijn eigen tranen

Proberen de deur van de hoop te openen zonder sleutels

Dieper en dieper

Open de deur

Mijn gezicht, mijn gezicht is gevoelloos

Net als een zombie, als een zombie

Ik heb gefaald, ik heb opnieuw gefaald

Ik had het moeten weten

Ben je het zat om sprakeloos te blijven in de donkere, donkere hoek

Moe van alleen maar bitter en zuur te proeven

Moe van schreeuwen onder mijn adem, onder mijn adem

Moe van deze eindeloze pijn in mijn borst

Hoe kan ik mijn weg vinden uit deze eindeloze starende blikken?

Ik moet mijn weg zien te vinden uit deze zware val

Ik wil gewoon een bloem zijn, zwemmen in het zonlicht, smekend om water

Ik wil gewoon een boom zijn, die zich uitstrekt tot aan de hemel, zorgeloos danst