Werewolf Tea Party (Who Invited Valerie Boone?) - Icarus the Owl

A house made of glass

Is only for decoration

The builders would build

And then it tumbles down

Ooh, Valerie’s so kind

Valerie’s so kind

If you want her (if you want her)(x2)

Her brother’s passed out on the deck

With a bomb strapped to his chest

The ambulance is standing by;

Tears begin to fill his eyes

I feel winds are changing

You will not remain

Set fire to the places

Where our ghost resides

The springs in the chair

Were never meant to hold the weight of

A child’s neglect

The seat has rotted out

Ooh, Valerie’s so kind

Valerie’s so kind

If you want her (if you want her)(x2)

Her brother’s passed out on the deck

With a bomb strapped to his chest

The ambulance is standing by;

Tears begin to fill his eyes

I feel winds are changing

You will not remain

Set fire to the places

Where our ghost resides

She can die

Or live with his hands around her neck

(Around her neck)

There’s a wretched mildew that sits atop

All good flights will leave (x2)

Too proud to believe

All good flights will leave (x2)

I feel winds are changing

You will not remain

Set fire to the places

Where our ghost resides

Now we only watch

The shimmer light up

The faces of every disappointed child

Tucked into bed by their mother waiting for

Their missing father

He’s never coming back

Een huis van glas

Is alleen voor decoratie

De bouwers zouden bouwen

En dan tuimelt het naar beneden

Ooh, Valerie is zo goed

Valerie is zo goed

Als je haar wilt (als je haar wilt)(x2)

Haar broer is flauwgevallen op het dek

Met een bom vastgebonden aan zijn borst

De ambulance staat paraat;

Tranen beginnen zijn ogen te vullen

Ik voel dat de wind verandert

Je blijft niet

Steek de plaatsen in brand

Waar onze geest verblijft

De veren in de stoel

Waren nooit bedoeld om het gewicht van

Verwaarlozing van een kind

De stoel is verrot

Ooh, Valerie is zo goed

Valerie is zo goed

Als je haar wilt (als je haar wilt)(x2)

Haar broer is flauwgevallen op het dek

Met een bom vastgebonden aan zijn borst

De ambulance staat paraat;

Tranen beginnen zijn ogen te vullen

Ik voel dat de wind verandert

Je blijft niet

Steek de plaatsen in brand

Waar onze geest verblijft

Ze kan dood

Of leven met zijn handen om haar nek

(Om haar nek)

Er zit een ellendige meeldauw bovenop

Alle goede vluchten vertrekken (x2)

Te trots om te geloven

Alle goede vluchten vertrekken (x2)

Ik voel dat de wind verandert

Je blijft niet

Steek de plaatsen in brand

Waar onze geest verblijft

Nu kijken we alleen nog

De glinstering licht op

De gezichten van elk teleurgesteld kind

Verscholen in bed door hun moeder die wacht op

Hun vermiste vader

Hij komt nooit meer terug