Mountains - Honour Crest

You put your hands on me, through empty bottles you speak

I won’t forgive you

Time after time you let me down

Just a child with high expectations

You won’t break me

No matter the circumstance I will rise

You mistake me

For all the pain you bear alone

Why are you so afraid to finally let me in?

Try to find emotion for me

You’re always there but it’s never enough

I’ll never be the same again

I’m a victim of ignorance

You preyed on me when I was sick

And now the time has come to play my part

The way it’s supposed to be

I won’t be like you

Never could I turn my back on you

I’ll take my pride, of course what’s left

And break free while I can escape

Another day goes by

I’m going insane

In time I’ll find a way for things to change

I find it tiring to hold it inside (inside)

I will survive

Why are you so afraid to finally let me in?

Try to find emotion for me

You’re always there but it’s never enough

I’ll never be the same again

I’m a victim of ignorance

You preyed on me when I was sick

And now the time has come to play my part

The way it’s supposed to be

You look at me through your eyes

And see a child with high expectations

But all I really want is for you to love me true

Turn the pages, still things are the same

I take your place in this never-ending cycle

I want to show you the light

I wish you never had this life

As blood runs through each others' skin

I’m always there but somehow I’m never seen

How about I take the lead

And we can finally have some peace

I want to see, to hear, to feel

What’s on your mind

Every day and every night

I will learn from the cracks in your branches

So I can mend mine, so I can mend mine

Je legt je handen op mij, door lege flessen spreek je

Ik zal je niet vergeven

Keer op keer stelde je me teleur

Gewoon een kind met hoge verwachtingen

Je zult me ​​niet breken

Ongeacht de omstandigheden zal ik opstaan

Je vergist me

Voor alle pijn die je alleen draagt

Waarom ben je zo bang om me eindelijk binnen te laten?

Probeer emotie voor me te vinden

Je bent er altijd, maar het is nooit genoeg

Ik zal nooit meer dezelfde zijn

Ik ben een slachtoffer van onwetendheid

Je viel op me toen ik ziek was

En nu is het tijd om mijn rol te spelen

Zoals het hoort te zijn

Ik zal niet zijn zoals jij

Nooit kon ik je de rug toekeren

Ik zal trots zijn, natuurlijk wat er nog over is

En losbreken terwijl ik kan ontsnappen

Er gaat weer een dag voorbij

Ik word gek

Na verloop van tijd zal ik een manier vinden om dingen te veranderen

Ik vind het vermoeiend om het binnen (binnen) te houden

Ik zal het overleven

Waarom ben je zo bang om me eindelijk binnen te laten?

Probeer emotie voor me te vinden

Je bent er altijd, maar het is nooit genoeg

Ik zal nooit meer dezelfde zijn

Ik ben een slachtoffer van onwetendheid

Je viel op me toen ik ziek was

En nu is het tijd om mijn rol te spelen

Zoals het hoort te zijn

Je kijkt naar me door je ogen

En zie een kind met hoge verwachtingen

Maar alles wat ik echt wil, is dat je echt van me houdt

Sla de pagina's om, de dingen zijn nog steeds hetzelfde

Ik neem jouw plaats in in deze oneindige cyclus

Ik wil je het licht laten zien

Ik wou dat je dit leven nooit had gehad

Terwijl het bloed door elkaars huid stroomt

Ik ben er altijd, maar op de een of andere manier word ik nooit gezien

Wat als ik het voortouw neem?

En we kunnen eindelijk wat rust hebben

Ik wil zien, horen, voelen

Waar denk je aan

Elke dag en nacht

Ik zal leren van de scheuren in je takken

Dus ik kan de mijne repareren, dus ik kan de mijne repareren