Poltergeist - Hocico

Turn on your senses with the last moonlight tear

Let out the spirits of your broken ears

In the surroundings you hear a sweet voice

That makes echo in your lips

And that compelling voice seems to never stop

We keep on listening, our blood flows to the top

Strange intentions is what we perceive

Don’t wanna be another preys of fear

Don’t close your eyes, wait for the morning to come

You turn around and still it’s twelve o’clock

A thousand memories pass through your mind

You see the ghost of the past

And flying images lurk around us

We feel the cold air stabbing our lungs

Don’t wanna see all these things are real

We can’t resist anymore these feelings

Have all this nightmare come out from our minds?

Or is this just the way reality cries?

The jaws of death are drawn in the sky

We ain’t seeing another ray of light

We are caught in the words of the night

Our ears are bleeding, no way to go outside

Tonight we’ll see this time it’s true

We’re living in the darkness

I wanna scream, you want it too

We’ll never see the light

And flying images lurk around us

We feel the cold air stabbing our lungs

The voice is still here covering the night

Making our ears bleed, cutting like a knife

Zet je zintuigen aan met de laatste traan van het maanlicht

Laat de geesten van je gebroken oren eruit

In de omgeving hoor je een lieve stem

Dat maakt een echo in je lippen

En die meeslepende stem lijkt nooit te stoppen

We blijven luisteren, ons bloed stroomt naar de top

Vreemde bedoelingen is wat we waarnemen

Wil niet nog een prooi van angst zijn

Sluit je ogen niet, wacht tot de ochtend komt

Je draait je om en het is nog steeds twaalf uur

Duizend herinneringen gaan door je hoofd

Je ziet de geest van het verleden

En vliegende beelden loeren om ons heen

We voelen de koude lucht in onze longen steken

Ik wil niet zien dat al deze dingen echt zijn

We kunnen deze gevoelens niet meer weerstaan

Zijn al deze nachtmerries uit ons hoofd verdwenen?

Of is dit gewoon de manier waarop de realiteit huilt?

De kaken van de dood zijn in de lucht getrokken

We zien geen nieuwe lichtstraal

We zijn gevangen in de woorden van de nacht

Onze oren bloeden, we kunnen niet naar buiten

Vanavond zullen we zien dat het deze keer waar is

We leven in de duisternis

Ik wil schreeuwen, jij wilt het ook

We zullen nooit het licht zien

En vliegende beelden loeren om ons heen

We voelen de koude lucht in onze longen steken

De stem is nog steeds hier voor de nacht

Onze oren laten bloeden, snijden als een mes