Depression - Hocico

Wind touches my face blowing slowly it’s coldness

My soul has frozen in a solitude blink

Making my being decline

Hiding my fears into my world

I can percieve this dark corner

These recoil’s chains choke my desire

Thoughts in fight, Illusions drawn in ice

Visions of pain, feelings of fault

Depression comes, penetrates my heart

I can see a black horizon

It comes to me with all it’s rage

(and I want to be free now)

But I don’t give up

Frustrating sights, bad experiences

All over me, what desolation brings

Memories hurt, deception overflowing the sense

Illusions fall, wishes go

I’m blind with the pain, forces left behind

Maybe it’s the time to forget my self

Wind raakt mijn gezicht en blaast langzaam, het is koud

Mijn ziel is bevroren in een knippering van eenzaamheid

Mijn wezen afwijzen

Mijn angsten verbergen in mijn wereld

Ik kan deze donkere hoek waarnemen

De kettingen van deze terugslag verstikken mijn verlangen

Gedachten in strijd, illusies getrokken in ijs

Visioenen van pijn, schuldgevoelens

Depressie komt, dringt mijn hart binnen

Ik zie een zwarte horizon

Het komt naar me toe met al zijn woede

(en ik wil nu vrij zijn)

Maar ik geef niet op

Frustrerende bezienswaardigheden, slechte ervaringen

Overal over mij, wat verwoesting brengt

Herinneringen doen pijn, bedrog overspoelt de zintuigen

Illusies vallen, wensen gaan

Ik ben blind van de pijn, krachten achtergelaten

Misschien is het tijd om mezelf te vergeten