Weekends - Hightide Hotel

The winter cold came creeping in, casting frost over any skin that I had left

exposed

That season all I could think about was the warmth of a distant house and

distant friends that I don’t hear from anymore

Steam chased after my breath

It was getting cold and I was far from home, longing for a familiar touch or an

old familiar smile.

I haven’t seen yours in a while

This past summer most days after work I would drive by your old place in a sick,

nostalgic daze

Despite the heat I kept my hood up just in case so I could always hide my face,

but you were never home anyway

I’m tired of coming back to no one.

Back at home with nothing to do but spend

two lengthy days locked in my room

Alone again on the weekends

It’s got me worn down.

It’s got me torn now, between two places,

and neither of them home

I need them more now: familiar faces so I feel less alone

De winterkou kroop naar binnen en wierp ijs op elke huid die ik nog had

blootgesteld

Dat seizoen kon ik alleen maar denken aan de warmte van een ver huis en

verre vrienden waar ik niets meer van hoor

Stoom jaagde mijn adem na

Het werd koud en ik was ver van huis, verlangend naar een vertrouwd tintje of een

oude bekende glimlach.

Ik heb de jouwe al een tijdje niet gezien

Afgelopen zomer reed ik de meeste dagen na het werk langs je oude huis in een zieke,

nostalgische roes

Ondanks de hitte hield ik mijn capuchon op voor het geval dat ik altijd mijn gezicht kon verbergen,

maar je was toch nooit thuis

Ik ben het zat om bij niemand terug te komen.

Terug thuis met niets anders te doen dan geld uitgeven

twee lange dagen opgesloten in mijn kamer

In het weekend weer alleen

Het heeft me versleten.

Het heeft me nu verscheurd, tussen twee plaatsen,

en geen van beiden thuis

Ik heb ze nu meer nodig: bekende gezichten zodat ik me minder alleen voel