The Weight Of The World - Her Space Holiday

It could be your southern drawl

Or how you limp when you walk

That makes me wanna say

All those things I never could

Schoolboy crush carved into wood

That fades in the rain

You were born in a Baptist house

With a rusty spoon inside your mouth

The taste didn’t go away

And when the sun comes peeking out

You work until it goes back down

The days are all the same

A baby boy strapped to your hip

And a tiny cut above your lip

That states: God doesn’t save

Everyone who buys his book

Some of us get overlooked

In a way, it’s a shame

But you still walk in His light

And say the same words every night:

«I pray the Lord my soul to keep,»

What about the rest of me?

My faith can’t take the weight

Summers came and left for Fall

Ten thankless years of working hard

The school bell rings, the kids come home

But you still feel like you’re alone

'cause your husband holds his whiskey glass

Tighter than our hero’s past

Rip those black beads off your throat

And swap them out for a knotted rope

The end is your only friend

Ears are full of rushing blood

You say the things you never could

Pray the Lord that you will see

That my eyes bulge out and my body swing

'Cause now I finally understand

Jesus is like every man

He tells you what you want to hear

Until you fall in love, then He disappears

My faith couldn’t take the weight

When the weight of the world falls square on your shoulders

A pin prick or missed call can somehow destroy you

We are all victims of warped expectations

When people can’t save us, we suddenly hate them

So, much in fact, that we lose our grasp on reality

The responsibility that we have to ourselves and everybody else

When the weight of the world falls square on your shoulders

A pin prick or missed call can somehow destroy you

We are all victims of warped expectations

When people can’t save us, we suddenly hate them

Het zou je zuidelijke trekje kunnen zijn

Of hoe je mank loopt als je loopt

Dat maakt dat ik wil zeggen:

Al die dingen die ik nooit zou kunnen

Schooljongen verliefd in hout gesneden

Dat vervaagt in de regen

Je bent geboren in een Baptistenhuis

Met een roestige lepel in je mond

De smaak ging niet weg

En als de zon doorkomt

Je werkt totdat het weer naar beneden gaat

De dagen zijn allemaal hetzelfde

Een babyjongen vastgebonden aan je heup

En een klein sneetje boven je lip

Daarin staat: God redt niet

Iedereen die zijn boek koopt

Sommigen van ons worden over het hoofd gezien

In zekere zin is het jammer

Maar je wandelt nog steeds in Zijn licht

En zeg elke avond dezelfde woorden:

«Ik bid de Heer mijn ziel te bewaren»

En de rest van mij?

Mijn geloof kan het gewicht niet aan

De zomers kwamen en vertrokken voor de herfst

Tien ondankbare jaren hard werken

De schoolbel gaat, de kinderen komen thuis

Maar je hebt nog steeds het gevoel dat je alleen bent

omdat je man zijn whiskyglas vasthoudt

Strakker dan het verleden van onze held

Scheur die zwarte kralen van je keel

En verwissel ze voor een geknoopt touw

Het einde is je enige vriend

Oren zitten vol stromend bloed

Je zegt de dingen die je nooit zou kunnen

Bid de Heer dat je zult zien

Dat mijn ogen uitpuilen en mijn lichaam zwaait

Want nu begrijp ik het eindelijk

Jezus is zoals elke man

Hij vertelt je wat je wilt horen

Totdat je verliefd wordt, dan verdwijnt Hij

Mijn geloof kon het gewicht niet aan

Wanneer het gewicht van de wereld recht op je schouders valt

Een speldenprik of een gemiste oproep kan je op de een of andere manier kapot maken

We zijn allemaal het slachtoffer van verwrongen verwachtingen

Als mensen ons niet kunnen redden, haten we ze ineens

Zo veel zelfs dat we onze greep op de realiteit verliezen

De verantwoordelijkheid die we hebben voor onszelf en alle anderen

Wanneer het gewicht van de wereld recht op je schouders valt

Een speldenprik of een gemiste oproep kan je op de een of andere manier kapot maken

We zijn allemaal het slachtoffer van verwrongen verwachtingen

Als mensen ons niet kunnen redden, haten we ze ineens