Pas encore - Henri Salvador

Il la rencontre, elle sourit, c’est épatant

Il lui adresse la parole poliment

Il lui propose un petit tour bien gentiment

Elle s’envole en disant «Pas encore»

Il lui achète une bricole, un petit rien

Puis il l’invite à déjeuner, ça va très bien

Mais aussitôt qu’il veut aller un peu plus loin

Elle s’envole en disant «Oh, pas encore !»

Ils ont dansé toute la nuit

L’orchestre leur tournait la tête

Elle était là tout contre lui

Il commençait à se sentir assez bête

Il l’a raccompagnée chez elle ce soir-là

Devant la porte, il l’a serrée entre ses bras

Elle était folle, elle lui a dit «Monte chez moi»

Il est parti en disant «Oh, pas encore !»

Le lendemain, ils se retrouvent comme avant

Un peu gênés, un peu troublés, pas trop contents

Elle commence à s’excuser en hésitant

Mais il l’arrête et lui dit «Pas encore»

Et il a tiré de sa poche un petit paquet

Elle l’a ouvert, assez émue, et c'était vrai

Un anneau d’or qu’il voulait déjà lui passer

Mais elle a dit «Mon chéri, pas encore»

Devant le maire, ils sont allés

Elle avait mis ses yeux pervenche

Il portait son plus beau complet

Celui qu’il a quand il fait beau le dimanche

Sur l’avenue, y avait un soleil de printemps

Ils sont entrés main dans la main, le cœur battant

Ils ont fermé la porte de l’appartement

Et dans ses bras, elle a dit «Maintenant»

Hij ontmoet haar, ze lacht, het is geweldig

Hij spreekt haar beleefd aan

Hij biedt haar een leuk ritje aan

Ze vliegt weg en zegt "Nog niet"

Hij koopt haar een kleinigheid, een beetje niets

Dan nodigt hij haar uit voor de lunch, het gaat heel goed

Maar zodra hij iets verder wil gaan

Ze vliegt weg en zegt: "Oh, nog niet!"

Ze dansten de hele nacht

Het orkest draaide hun hoofden

Ze was daar tegen hem

Hij begon zich behoorlijk dom te voelen

Hij liep die avond met haar naar huis

Buiten de deur omhelsde hij haar

Ze was boos, ze zei tegen hem "Kom naar mijn huis"

Hij ging weg en zei: "Oh, nog niet!"

De volgende dag ontmoeten ze elkaar weer als voorheen

Een beetje beschaamd, een beetje verontrust, niet al te blij

Ze begint aarzelend haar excuses aan te bieden

Maar hij houdt haar tegen en zegt "Nog niet"

En hij haalde een klein pakje uit zijn zak

Ze opende het, behoorlijk ontroerd, en het was waar

Een gouden ring die hij haar al wilde geven

Maar ze zei: "Schat, nog niet"

Voor de burgemeester gingen ze

Ze had haar maagdenpalmogen

Hij droeg zijn beste pak

Die hij heeft als het zondag mooi weer is

Op de laan was er een lentezon

Ze liepen hand in hand met kloppende harten

Ze sloten de deur van het appartement

En in zijn armen zei ze "Nu"