La java mondaine - Henri Salvador

On passait un soir, avenue du Bois

Et le p’tit Hubert dit «Qu'est-ce qu’on voit ?»

C'était les fusées du quatorze juillet

On a décidé d' s’encanailler

Y avait un p’tit bal au métro Jasmin

Qui tournait

On a commencé, la main dans la main

À danser

La marquis Duleu pour les douairières

Jouait des bretelles à sa manière

Y avait des saucisses et du gros rouquin

Par tonneaux

C'était féodal, on s' rinçait la dalle

À gogo

Et ces réjouissances populaires

M’ont tourné la tête, j’y vois plus clair

Et je repense à mon ancêtre de jadis

Le vieux sénéchal du Millepertuis

Qui, sans sourciller, sa tête alla poser

Sur une guillotine bien aiguisée

Mais je me disais pendant qu’on dansait

Cet air tendre

Cette vieille Bastille, comme ils ont bien fait

De la prendre !

Ça n' servait à rien, toutes ces sales pierres

Ah, quelle bonne idée d' les foutre par terre !

Tous les gens riaient, les pétards claquaient

Dans la nuit

Hubert m’embrassait, ah, quel animal !

C’est exquis

Nous étions perdus dans cette foule

Qui nous emportait comme une houle

Et je repense à mon ancêtre de jadis

Le vieux sénéchal du Millepertuis

S’il nous avait vus gambader dans la rue

Il en serait resté sur le… ha la la la la

We brachten een avond door, avenue du Bois

En kleine Hubert zegt: "Wat zien we?"

Het was de veertiende juli raketten

We hebben besloten om het te sloppen

Er was een balletje bij de metro Jasmin

wie draaide?

We begonnen hand in hand

Dansen

De markies Duleu voor de weduwes

Speelde accolades op zijn eigen manier

Er waren worstjes en dikke roodharige

door vaten

Het was feodaal, we spoelden de plaat af

Heel veel

En deze populaire vreugden

Draaide mijn hoofd, ik zie meer duidelijk

En ik denk terug aan mijn oude voorouder

De oude seneschal van sint-janskruid

Die, zonder terug te deinzen, zijn hoofd ging rusten

Op een scherpe guillotine

Maar ik dacht bij mezelf terwijl we aan het dansen waren

Deze zachte lucht

Die oude Bastille, wat deden ze het goed

Het nemen!

Het was nutteloos, al die vuile stenen

Ah, wat een goed idee om ze op de grond te zetten!

Alle mensen lachten, het vuurwerk ging af

In de nacht

Hubert kuste me, ach, wat een beest!

Het is voortreffelijk

We waren verloren in deze menigte

Die ons wegvoerde als een deining

En ik denk terug aan mijn oude voorouder

De oude seneschal van sint-janskruid

Als hij ons op straat had zien stoeien

Het zou zijn gebleven op de... ha la la la la