La Jalousie - Henri Salvador

Un jour, dans la maison de notre amour

Une voyageuse est entrée

Nous ne l’avions pas invitée

Je ne connaissais que son nom

La jalousie

Alors, dans la maison de notre amour

Son compagnon s’est faufilé

Il avait le regard inquiet

Je me souviens qu’il s’appelait

Le doute

Après la trahison n’a pas tardé

Et l’amertume et les regrets

Entre nous le mur grandissait

Il nous éloignait l’un de l’autre

Alors dans la maison de notre amour

Soudain la porte s’est ouverte

Pour laisser passer toutes les autres

Tous ceux qui font mourir les fleurs

Et le mur est monté si haut

Que la maison de notre amour

S’est écroulée sur le bonheur

Sur nous deux coeurs inguérissables

Et les visiteurs sont partis

Pour saccager d’autres maisons

En nous laissant la nostalgie

En nous laissant cette chanson

Op een dag in het huis van onze liefde

Een reiziger kwam binnen

We hebben haar niet uitgenodigd.

Ik kende alleen zijn naam

Jaloezie

Dus in het huis van onze liefde

Zijn metgezel sloop weg

Hij keek bezorgd

Ik herinner me zijn naam was

De twijfel

Nadat het verraad niet lang duurde

En bitterheid en spijt

Tussen ons groeide de muur

Hij hield ons uit elkaar

Dus in het huis van onze liefde

Plots ging de deur open

Om alle anderen voorbij te laten gaan

Al degenen die de bloemen doden

En de muur klom zo hoog

Dat het huis van onze liefde

Ingestort op geluk

Op ons twee ongeneeslijke harten

En de bezoekers vertrokken

Om andere huizen te plunderen

Laat ons nostalgie achter

Laat ons dit lied achter