Manchmal - Heinz Rudolf Kunze

Unterm Bett ist morgens manchmal alles voller Trnen

doch das Kissen ist trocken und man fragt sich

wie kommt das da hin

manchmal rkelt sich der Teppich wie ein haariges Tier

und man beit in seinen Rcken und hat

Echsenblut am Kinn

Sieh dich vor ich werde auch dich verraten

es kommt schon noch die Zeit

manchmal tun mir meine Worte meine Taten

furchtbar weh und leid

furchtbar weh und leid

Jemand schttet unser Leben manchmal weg aus vollen Eimern

doch die Erde wo es hinspritzt

spuckt es uns zurck ins Gesicht

ich lese nur noch wenn ich schlafe

und nur zwischen den Zeilen

und ich hre nur noch zu wenn jemand

blitzschnell rckwrts spricht

Halt mich fest ich falle die Welt ist mir zu steil

die Stirn so spiegelglatt

manchmal findet selbst mein Sturz vom Seil

in der Tiefsee statt

in der Tiefsee statt

Ich habe mir alles zusammengestohlen

mein Schwei badet nachts ein zitterndes Fohlen

du vermietest ein Zimmer im Atemhaus

manchmal

La dich nicht beirren das Leben ist ein Wrfel

und wahr wr nur die Sieben

manchmal wr ich gern ein Pilzatom

im Mrchenwald geblieben

im Mrchenwald geblieben

Text: Heinz Rudolf Kunze

Musik: Heinz Rudolf Kunze

Soms is 's ochtends alles onder het bed vol tranen

maar het kussen is droog en men vraagt ​​zich af

hoe komt dat daar

soms hangt het tapijt als een harig dier

en je bijt in je rug en hebt

Hagedisbloed op kin

Pas op, ik zal jou ook verraden

de tijd zal komen

soms doen mijn woorden mijn daden

vreselijk gekwetst en sorry

vreselijk gekwetst en sorry

Soms giet iemand ons leven uit volle emmers

maar de aarde waar het spettert

spuugt het terug in ons gezicht

Ik lees alleen als ik slaap

en alleen tussen de regels door

en ik luister alleen als iemand

spreekt razendsnel achteruit

Houd me stevig vast, ik val, de wereld is te steil voor mij

het voorhoofd zo glad als glas

vindt soms zelfs mijn val van het touw

plaatsvinden in de diepe zee

plaatsvinden in de diepe zee

ik heb alles gestolen

mijn zweet baadt 's nachts een trillend veulen

je huurt een kamer in het ademhuis

soms

Laat je niet misleiden het leven is een kubus

en waar zouden alleen de zeven zijn

soms wil ik een paddestoelatoom

verbleef in het sprookjesbos

verbleef in het sprookjesbos

Tekst: Heinz Rudolf Kunze

Muziek: Heinz Rudolf Kunze