Fallensteller - Heinz Rudolf Kunze

Schlaefst Du jetzt mir mir, bevor ich wegfahr,

damit ich nicht vergesse, wie das ist?

Damit sich jede andere Beruehrung

an Deiner Kenntnis meiner Haut bemisst?

Stoert Dich Kopf an Kopf mein heisser Atem?

Siehst Du mir beim Keuchen ins Gesicht?

Woran denkst Du, wenn zum Schluss mein Auge

groesser wird und ueberlaeuft und bricht?

Wir sind Fallensteller und wir sind die Beute.

Wir sind doch alles aufgeklaerte Leute.

Hast Du fuer mich niemals Hass empfunden?

Hast Du, wenn ich fort bin, nie Besuch?

Hast Du in den kalten dunklen Stunden

nie auf Deinen Lippen einen Fluch?

Stellst Du meine Treue nie in Frage?

Traust Du mir den Absprung gar nicht zu?

Geht es Dir noch nahe, wenn ich sage:

was ich such, bist immer wieder Du?

Zwei Blindenhunde kreisen umeinander.

Es regnet und die Ampeln sind kaputt.

Zwei Blinde, die den Angriff ueberlebten,

umarmen sich und waelzen sich im Schutt.

Wir sind Fallensteller und wir sind die Beute.

Wir sind doch alles aufgeklaerte Leute.

Text: H.R.Kunze, Musik: H. Luerig

Wil je nu met me slapen voordat ik vertrek?

zodat ik niet vergeet hoe het is?

Zodat elke andere aanraking

gemeten door uw kennis van mijn huid?

Stoort mijn hete adem je van kop tot kop?

Kijk je me in het gezicht als ik naar adem hap?

Waar denk je aan als eindelijk mijn oog

groeit en overstroomt en breekt?

We zijn trappers en we zijn de prooi.

We zijn allemaal verlichte mensen.

Heb je me nooit gehaat?

Heb je nooit bezoek als ik weg ben?

Heb je in de koude donkere uren

nooit een vloek op je lippen?

Twijfel je nooit aan mijn loyaliteit?

Vertrouw je me helemaal niet om te springen?

Gaat het je nog steeds aan als ik zeg:

Waar ik naar op zoek ben, ben jij altijd?

Twee blindengeleidehonden cirkelen om elkaar heen.

Het regent en de verkeerslichten zijn kapot.

Twee blinde mannen die de aanval overleefden

knuffel en rol in het puin.

We zijn trappers en we zijn de prooi.

We zijn allemaal verlichte mensen.

Tekst: H.R. Kunze, muziek: H. Luerig