Der Schlaf der Vernunft - Heinz Rudolf Kunze

Ein Koenig unter Blinden

Sieht nichts was ihm gefaellt

Sein Auge sendet Feuer

In jeden Teil der Welt

Es kriechen sein Knechte

Geblendet durch den Staub

Ich weiss nicht wo ich hingehoer

Ich weiss nicht was ich glaub

Die Dummen und die Boesen

Im Paradies vereint

Man laesst uns nicht mal mehr das Recht auf unsern wahren Feind

Ein Koenig unter Blinden

Reitet uns voran

Der ganze Wahnsinn dieser Welt in diesem einem Mann

Egal wie weit ich fahre

Nirgends Unterkunft

Wie viele tausend Jahre

Dauert der Schlaf der Vernunft

Ein unsichtbares Fieber

Der Tod kommt mit dem Wind

Geliebte ich verschweig dir besser

Wo die Blumen sind

Der Koenig unter Blinden

Missbraucht sogar das Licht

Uns darf er nicht niemals finden

Nein uns bekommt er nicht

Man moechte wie ein kleines Kind DAS GILT NICHT schrein

Man moechte heute lieber nicht geboren sein

Egal wie weit ich fahre

Nirgends Unterkunft

Wie viele tausend Jahre

Dauert der Schlaf der Vernunft

Een koning onder de blinden

Ziet niets wat hij leuk vindt

Zijn oog straalt vuur uit

In elk deel van de wereld

Zijn dienaren kruipen

Verblind door het stof

Ik weet niet waar ik thuishoor

Ik weet niet wat ik geloof

De domme en de slechteriken

Verenigd in het paradijs

We krijgen niet eens meer het recht op onze ware vijand

Een koning onder de blinden

Rijd ons vooruit

Alle waanzin van deze wereld in deze ene man

Hoe ver ik ook rijd

Nergens accommodatie

Hoeveel duizend jaar?

Duurt de slaap van de rede

Een onzichtbare koorts

De dood komt met de wind

Geliefden, ik kan het je beter niet vertellen

waar de bloemen zijn

De koning onder de blinden

Maakt zelfs misbruik van het licht

Hij mag ons nooit vinden

Nee, hij snapt ons niet

Men zou willen schreeuwen als een klein kind DAT NIET VAN TOEPASSING IS

Men zou vandaag liever niet geboren zijn

Hoe ver ik ook rijd

Nergens accommodatie

Hoeveel duizend jaar?

Duurt de slaap van de rede