Dein vorletzter Wille - Heinz Rudolf Kunze

Da liegst du nun.

Regungslos, taub, stumm und blind

Ein Leben an hauchduennen Schlaeuchen

Kriegst kaum noch Besuch.

Was immer man fluestert

Es kann dich ja doch nicht erreichen

Noch pocht es in dir.

Wir beobachten, pruefen

Vergleichen die Messwerte staendig

Du wirst allem Ermessen nach nie mehr erwachen

Und bist unstrittig klinisch lebendig

Erloese mich, wenn es zum Schlimmsten kommt —

Das war doch dein vorletzter Wille

Ich beruehrte dich beinah und spuerte kaum

Beschlag auf meiner Brille

Die Tage vergehen und werden zu Wochen

Sekunden so lang wie sonst Stunden

Die Antworten liegen mir schal auf der Zunge

Die Haende von Fragen gebunden

Da liegst du nun.

Welche Schuld fordert als Preis

Ein so rasend vergebliches Leiden?

Welch juengstes Gericht hat dein Akte verlegt?

Muss Gott alles selber entscheiden?

Erloese mich, wenn es zum Schlimmsten kommt —

Das doch dein vorletzter Wille

Dein letzter war nur ein Schluck Wasser

Und seither nichts als Stille

Text: Heinz Rudolf Kunze

Musik: Heinz Rudolf Kunze

Daar lig je nu.

Roerloos, doof, stom en blind

Een leven van flinterdunne buisjes

Krijgt bijna nooit bezoek.

Wat je ook fluistert

Het kan je toch niet bereiken

Je bent nog steeds aan het kloppen.

Wij observeren, controleren

Vergelijk de metingen constant

In alle eerlijkheid word je nooit meer wakker

En je bent onmiskenbaar klinisch in leven

Verlos me wanneer het ergste komt -

Dat was je voorlaatste testament

Ik heb je bijna aangeraakt en nauwelijks gevoeld

mist op mijn bril

De dagen gaan voorbij en worden weken

Seconden zo lang als normale uren

De antwoorden zijn muf op het puntje van mijn tong

Handen gebonden door vragen

Daar lig je nu.

Wat schuld eist als prijs?

Zo'n waanzinnig zinloos lijden?

Op welke dag des oordeels is uw dossier kwijtgeraakt?

Moet God alles zelf beslissen?

Verlos me wanneer het ergste komt -

Dat is je voorlaatste wens

Je laatste was gewoon een slokje water

En sindsdien niets dan stilte

Tekst: Heinz Rudolf Kunze

Muziek: Heinz Rudolf Kunze