Alter Ego - Heinz Rudolf Kunze

Dieser unerhrte fremde Mann

spricht in mir geheime Wnsche an mancher sagt wir gleichen uns aufs Haar

manchem bleibt er ewig unsichtbar

und er kommt und er geht

manchmal schreibt er Gre

auf eine Wolke wenn sie steil im Sden steht

er durchschwimmt den Panamakanal

er geleitet Lancelot zum Gral

Frau’n von denen ich nur trumen kann

dieser unerhrte fremde Mann

wenn er lacht weht ein Wind

regnen schwarze Rosen

und es erinnert sich ein nie gebornes Kind

er ist

alter Ego

wenn er durch verschlagne Stdte schwebt

kling ich hohl als htt ich nie gelebt

wenn er die Zukurzgekommnen rcht

wird mir vor Beschmung kalt und schlecht

manchmal wrgt mich die Nacht

schlgt ein blasser Blitz ein:

ich habe viel zu lange nicht an ihn gedacht

oh mein

alter Ego

ich bin ein unscheinbarer Mann

ich schau mich ungern selber an ich habe nie an mich geglaubt

mich mancher Mglichkeit beraubt

doch wenn ich nachts vorm Spiegel steh

das Licht in meinen Augen seh

dann seh ich ihn seh ich ihn

alter Ego

alter Ego

alter Ego

bleib bei deinen Leisten alter Freund

weil ich sonst das Feld der Fabeln rum

mach mich nicht zum Schneemann im August

sage nicht du hast von nichts gewut

mehr denn je sehr wie nie

brauch ich deine Sehnsucht

denn ich entspringe doch nur deiner Phantasie

Ich dein

alter Ego

alter Ego

alter Ego

Die onfatsoenlijke vreemdeling

spreekt tot mijn geheime verlangens, sommigen zeggen dat we precies hetzelfde zijn

voor sommigen blijft het voor altijd onzichtbaar

en hij komt en hij gaat

soms schrijft hij Gre

op een wolk als hij steil in het zuiden staat

hij zwemt door het Panamakanaal

hij leidt Lancelot naar de Graal

Vrouwen waar ik alleen maar van kan dromen

deze onschuldige vreemdeling

als hij lacht waait er een wind

regen zwarte rozen

en een kind dat nooit werd geboren herinnert zich

hij is

alter ego

wanneer hij door sluwe steden zweeft

Ik klink hol alsof ik nooit geleefd heb

wanneer hij de tekortkomingen beoordeelt

Ik word koud en ziek van schaamte

soms verstikt de nacht me

bleke blikseminslagen:

Ik heb al veel te lang niet meer aan hem gedacht

Oh mijn

alter ego

Ik ben een onopvallende man

Ik kijk niet graag naar mezelf, ik heb nooit in mezelf geloofd

heeft me wat kansen ontnomen

maar als ik 's avonds voor de spiegel sta

zie het licht in mijn ogen

dan zie ik hem ik zie hem

alter ego

alter ego

alter ego

blijf bij je tralies oude vriend

want anders zou ik het veld der fabels doorzoeken

maak van mij geen sneeuwpop in augustus

zeg niet dat je van niets wist

meer dan ooit, net als nooit

Ik heb je verlangen nodig

omdat ik alleen uit jouw verbeelding voortkom

ik jouw

alter ego

alter ego

alter ego