The Pagan Swords of Legend - Hecate Enthroned

Slaying souls, danse macabre

From within and still unscarred

I stand alone and solemn as thy distant lights frey to death

And all around fore none as demon shall be found

Out beneath the azrael

Tolling raven of the knell

And to my dark angel

Whose form too vast to comprehend

As demons rise and re-ascend

Here is were evenings serenades

Amidst the dawn as gracious slaves

For my words are without sound

Far beyond and well renown

Centuries of dusk in time

Bleeding shadows of thy shrine

Within, thy darkness frey born of kaos in decay

Reaping shadows unto thee

A gracious death for all to see

As infinite avails

The human race that never fails

Played upon thy calming heart

Eyes of terror bleeding hard

That I doth control thee

Leading southward to the key

Hanging from the brances frail

Queen of darkness to unveil

Where whispers charm thy emptiness

And pierce thy tenous membrane

That striketh through my anguished heart

And tainted skys, where once demons remained

As the silent darkness breeding

Winters hate in silouettic sky

Stained with blood of an ancient slumber

With such a passionate melancholy

Of ages past and times to come

Shall speak in sound and slay in tongues

And spirits chanting satans hail

As darkness falls unto thy veil

Between in death thy black spirit

From thy pain we shall commit

Sleeping shadows demons fray

From beyond in massacre’s pain

Fore thou art draped in sin

Amidst the shadows I have been

And seek the silent sentinel

On battlefields where they fell

Desire rekindles thee

Nearer than infinite

The dying scent of fragrant death

Fore spell of winter I possess

That I might dream thy pain

Invoke to tee like dragons slain

A lullaby like song of grave

Caressing shadows, demons slave

Thou alone soth se me in this sorrow

Fore thou art beautiful, fore thou art bright

Flashing thy splendour amidst the midnight

Thou canst not flee, mine shalt thou be

Of all enchantment

Thou shalt a goddess be

Zielen doden, danse macabre

Van binnenuit en nog steeds onbeschadigd

Ik sta alleen en plechtig terwijl je verre lichten doodgaan

En rondom voor niemand als demon zal worden gevonden

Onder de azraël

Tolling raaf des doods

En aan mijn donkere engel

Wiens vorm te groot is om te begrijpen?

Terwijl demonen opstaan ​​en weer opstijgen

Hier waren 's avonds serenades

Temidden van de dageraad als gracieuze slaven

Want mijn woorden zijn zonder geluid

Ver daarbuiten en goed bekend

Eeuwen schemering in de tijd

Bloedende schaduwen van uw heiligdom

Binnenin, uw duisternis frey geboren uit kaos in verval

Schaduwen voor u oogsten

Een genadige dood voor iedereen om te zien

Als oneindige beschikbaarheid

Het menselijk ras dat nooit faalt

Gespeeld op uw kalmerende hart

Ogen van terreur bloeden hard

Dat ik u beheers

Naar het zuiden leiden naar de sleutel

Opknoping van de braces broos

Koningin van de duisternis om te onthullen

Waar fluistert uw leegte charmeren

En doorboort uw slijmvlies

Dat slaat door mijn gekwelde hart

En bedorven luchten, waar ooit demonen bleven

Als de stille duisternis broedt

Winters haten in silouetische lucht

Bevlekt met bloed van een oude slaap

Met zo'n gepassioneerde melancholie

Van voorbije eeuwen en toekomstige tijden

Zullen met geluid spreken en in tongen doden

En geesten zingen satans gegroet

Terwijl de duisternis over uw sluier valt

Tussen in de dood uw zwarte geest

Van uw pijn zullen we begaan

Slapende schaduwen demonen rafelen

Van daarbuiten in de pijn van het bloedbad

Voor je bent gedrapeerd in zonde

Temidden van de schaduwen ben ik geweest

En zoek de stille schildwacht

Op slagvelden waar ze vielen

Verlangen wekt u weer op

Dichterbij dan oneindig

De stervende geur van de geurige dood

Voorspelling van de winter die ik bezit

Dat ik uw pijn zou kunnen dromen

Roep aan om te slaan als draken die zijn verslagen

Een slaapliedje-achtig lied van graf

Schaduwen strelen, demonen slaaf

U alleen zorgt voor mij in dit verdriet

Want je bent mooi, want je bent helder

Je pracht flitsend midden in de nacht

Gij kunt niet vluchten, de mijne zult gij zijn

Van alle betovering

Gij zult een godin zijn