The Slaughter of Innocence, A Requiem for the Mighty - Hecate Enthroned

From the darkest kaos from beyond this time

I shall free my wings as our souls align

Mortal barriers are falling in crippling time

In the moonlighting darkness, the garden divine

For invoking the dark, and the blood of its Lord

It shall punish the weak with its bestial sword

The innocent blood sacrificed in the night

Within darkness comes rapture in beautiful sight

Feel the midnight’s pull

The answers to darkness and dreams in full

For only as eternity unfolds

Lie the secrets within a funeral toll

Slain by the hand too close to see

Prism in their eyes for eternity

Blessedly fading for all to see

Painting a picture of hypocrisy

Fraying at the edges of sanity

Beneath its surface a part of me

Unleash the tyrant from within

For no face can see beneath this opaque mask of deadened time

Image that emerges through the wrath and pain combined

Silken dreams of Avalon where shadows dwell for all time

As a demon I roar

Within the fabric of thoughts

My purpose an anchor

And exhale my spirit into the night air

Stained as I fall beneath my shroud

And my flesh anointing tribute to the proud

In a breath from an everless nightfall enshadowed thee

Fore I am forever as eternity chants its chivalry

As a silhouette in the night

Not of this world of within sunlight

Fore only as eternity unfolds

Lie the secret within a funeral toll

Van de donkerste kaos van voorbij deze tijd

Ik zal mijn vleugels vrijmaken als onze zielen op één lijn liggen

Dodelijke barrières vallen in verlammende tijd

In de maanverlichte duisternis, de goddelijke tuin

Voor het aanroepen van het duister en het bloed van zijn Heer

Het zal de zwakken straffen met zijn beestachtige zwaard

Het onschuldige bloed dat in de nacht werd geofferd

In de duisternis komt de verrukking in een prachtig zicht

Voel de aantrekkingskracht van middernacht

De antwoorden op duisternis en dromen volledig

Want alleen als de eeuwigheid zich ontvouwt

Onthul de geheimen van een begrafenistol

Gedood door de hand te dichtbij om te zien

Prisma in hun ogen voor de eeuwigheid

Zalig vervagen voor iedereen om te zien

Een beeld schetsen van hypocrisie

Rafelen aan de randen van gezond verstand

Onder de oppervlakte een deel van mij

Laat de tiran van binnenuit los

Want geen enkel gezicht kan onder dit ondoorzichtige masker van dode tijd kijken

Beeld dat naar voren komt door de combinatie van toorn en pijn

Zijden dromen van Avalon waar schaduwen voor altijd wonen

Als een demon brul ik

Binnen het weefsel van gedachten

Mijn doel een anker

En adem mijn geest uit in de nachtelijke lucht

Bevlekt terwijl ik onder mijn lijkwade val

En mijn vleeszalving eerbetoon aan de trotse

In een adem van een eeuwigdurende nacht die jou overschaduwde

Voor altijd ben ik zoals de eeuwigheid zijn ridderlijkheid zingt

Als silhouet in de nacht

Niet van deze wereld van binnen zonlicht

Alleen als de eeuwigheid zich ontvouwt

Onthul het geheim van een begrafenistol