Verloren im Wind - Haudegen

Hinter jeder ecke lauert mir der frust auf…

doch ich leeb vor mich hin.

eine wärmende decke wärmt mein bauch…

und ich geb jeder stunde einen sinn.

die finger friern, der körper schüttelt seine angst raus…

und ich seh, wie´s jedem von euch geht.

ich hab genug davon was ihr wohl nicht braucht…

und ich leeb vor mich hin.

denn ich bin hier draußen,

soweit von euch weg.

und wie die dinge hier laufen,

läuft es für euch perfekt…

frag dich wie lang noch!

klopf auf holz

und verknooote die finger!

wer weiß wie lang…

wer weiß wie lang?

wir sind verloren im wind.

wir sind verlooogen und blind!

hinter jedem blick seh ich die angst vor schlimmeren,

doch ich geb…

noch nicht auf.

so lang ich nicht allein damit bin halt ichs aus.

und ich steh…

wieder auf.

jeder gedanke kratzt an der spitze des eisbergs rum.

und ich glaub…

umsonst.

ich hab genug davon was ihr wohl nicht braucht.

und ihr staunt…

wie kommts?

denn ich bin hier draußen,

soweit von euch weg.

und wie die dinge hier laufen,

läuft es für euch perfekt…

frag dich wie lang noch!

klopf auf holz

und verknooote die finger!

wer weiß wie lang…

wer weiß wie lang?

wir sind verloren im wind.

wir sind verlooogen und blind!

alle schauen weg…

die angst vor den augen macht blind!

schlechtes gewissen geht früh zu bett…

das bluten der wunde gerinnt!

wir sind verloren im wind.

wir sind verlooogen und blind!

(Dank an Kai Michels für den Text)

De frustratie loert om elke hoek...

maar ik leef voor mezelf.

een warme deken verwarmt mijn buik...

en ik geef elk uur een betekenis.

de vingers bevriezen, het lichaam schudt zijn angst uit...

En ik zie hoe het met jullie allemaal gaat.

Ik heb genoeg van wat je waarschijnlijk niet nodig hebt...

en ik leef voor mezelf.

Omdat ik hier ben

ver weg van jou.

en hoe gaat het hier

bij jou werkt het perfect...

vraag me af hoe lang nog!

klop op hout

en bind je vingers aan elkaar!

wie weet hoe lang...

wie weet hoe lang?

we zijn verloren in de wind.

we zijn verloren en blind!

achter elke blik zie ik de angst voor erger,

maar ik geef...

nog niet op.

zolang ik er niet alleen voor sta, zal ik het verdragen.

en ik sta...

weer op.

elke gedachte krast op het topje van de ijsberg.

en ik geloof...

gratis.

Ik heb genoeg van wat je waarschijnlijk niet nodig hebt.

en je verwondert je...

Hoe kan dat?

Omdat ik hier ben

ver weg van jou.

en hoe gaat het hier

bij jou werkt het perfect...

vraag me af hoe lang nog!

klop op hout

en bind je vingers aan elkaar!

wie weet hoe lang...

wie weet hoe lang?

we zijn verloren in de wind.

we zijn verloren en blind!

iedereen kijkt weg...

de angst voor de ogen maakt je blind!

slecht geweten gaat vroeg naar bed...

het bloeden van de wond stolt!

we zijn verloren in de wind.

we zijn verloren en blind!

(Met dank aan Kai Michels voor de tekst)