The Painful Truth - Happy Days

My tears… That flow through my face

My scars… That bleed endlessly…

Down my skin…

Infected…

By the compost heat…

Called life…

Remembering.

All those.

Times where things seems OK.

People always say you cant dwell on the past…

But yet they don’t realize.

That the past makes you who you are now.

The suns rays that newer seem to get cold.

As it burns and pierces through my.

Open wounds.

That never seem to heal…

Over these years I’ve come to realize

That there is no heaven

There is no hell…

There is no spiritual thing that can save me from myself…

Its so easy to lie yourself.

And say that life is good…

Until you finally open your eyes

And see the total destruction…

Happening before you…

The great depression…

The great pain…

The everyone suffers from sooner or later.

Sooner or later…

Mijn tranen... Die stromen over mijn gezicht

Mijn littekens... die eindeloos bloeden...

Door mijn huid…

Besmet…

Door de compostwarmte...

Leven genoemd…

Herinneren.

Al deze.

Tijden waarin alles goed lijkt.

Mensen zeggen altijd dat je niet bij het verleden kunt blijven stilstaan...

Maar toch beseffen ze het niet.

Dat het verleden je maakt tot wie je nu bent.

De zonnestralen die nieuwer lijken te worden koud.

Terwijl het brandt en door mijn.

Open wonden.

Dat lijkt nooit te genezen...

In de loop van deze jaren ben ik gaan beseffen:

Dat er geen hemel is

Er is geen hel...

Er is geen spiritueel ding dat me van mezelf kan redden...

Het is zo gemakkelijk om zelf te liegen.

En zeggen dat het leven goed is...

Totdat je eindelijk je ogen opent

En zie de totale vernietiging...

Er gebeurt voordat je…

De grote Depressie…

De grote pijn...

Iedereen heeft er vroeg of laat last van.

Vroeger of later…