Lykkeliten - Hanne Krogh

Da lykkeliten kom til verden

Var alle himlens stjerner tent

De blinket «lykke til på ferden»

Som til en gammel, god bekjent!

Og sommernatten var så stille

Men både trær og blomster små

De stod og hvisket om den lille

Som i sin lyse vugge lå

Slik kom da lille Lykkeliten

Til et av verdens minste land

Og skjønte han va’kke store biten

Så var han dog en liten mann!

Han hadde mørke, brune øyne

Og håret var så svart som kull

Han lå og skrek det første døgnet

Men han har store smilehull

Han har så sterke, faste never

Og slike silkebløte kinn

Og i en silkeseng han lever

Der har han også ranglen sin!

Det er hans verden nå så lenge

Det aller første år han har

Og han vil ingen større trenge

Før han det første skrittet tar!

Til livets ære skjer et under

I alle land hver dag som går

Ja, i et hvert av de sekund

Som men’skehetens klokker slår!

Men ingen vet og ingen kjenner

Den vei ditt lille barn skal gå

Og ingen vet hva skjebnen sender

Av lyse dager og av grå

Men Lykkeliten kom til verden

Og da var alle stjerner tent

Det lovet godt for fremtidsferden

Det var et tegn av skjebnen sendt!

Og sommernatten var så stille

Men både trær og blomster små

De stod og hvisket om den lille

Som i sin lyse vugge lå

Toen de gelukkige kleine ter wereld kwam

Waren alle sterren van de hemel verlicht

Ze knipoogden "veel succes"

Als een oude, goede bekende!

En de zomernacht was zo stil

Maar zowel bomen als bloemen zijn klein

Ze stonden te fluisteren over de kleine

Die in zijn heldere wieg lag

Zo ontstond de kleine Lykkeliten

Naar een van de kleinste landen ter wereld

En hoewel hij behoorlijk groot was

Toen was hij een kleine man!

Hij had donkerbruine ogen

En het haar was zo zwart als kool

De eerste 24 uur lag hij te schreeuwen

Maar hij heeft grote kuiltjes

Hij heeft zulke sterke, stevige vuisten

En zulke zijdezachte wangen

En in een zijden bed leeft hij

Daar heeft hij ook zijn rammelaar!

Het is nu al zo lang zijn wereld

Het allereerste jaar dat hij heeft

En hij heeft niemand groter nodig

Voordat hij de eerste stap zet!

Tot eer van het leven gebeurt er een wonder

Elke dag in elk land

Ja, voor elke seconde

Terwijl de klokken van de mensheid slaan!

Maar niemand weet het en niemand weet het

De weg die je kleintje zal gaan

En niemand weet wat het lot stuurt

Van heldere dagen en van grijs

Maar Lykkeliten was geboren

En toen waren alle sterren verlicht

Het beloofde veel goeds voor de toekomstige reis

Het was een teken van het lot verzonden!

En de zomernacht was zo stil

Maar zowel bomen als bloemen zijn klein

Ze stonden te fluisteren over de kleine

Die in zijn heldere wieg lag