The Sower - Hands Like Houses

I wade through the earth,

Sowing my own, bound up in discords

Spread in the stones,

Planting deep into ready fears.

Soak in these heavy rains,

Break from your chrysalis beneath the clay.

Though I left you behind,

I’m all the while, wanting, to make my way home.

All the while, watching, to see just how you’ve grown.

I’m the seeds among you, I am emerald blades

With other sides and deeper shades.

I’m the weeds among you, I am constriction.

I’m the tightness in your chest.

I could ruin you.

I am the horizon, the sinking sun,

I’m the buried, the believer, the tomorrow that will come.

I’m the seeds among you, I am emerald blades

With other sides and deeper shades.

I’m the weeds among you, I am constriction.

I’m the tightness in your chest.

I could ruin you.

I could ruin you.

Convict me of the devil in the details,

Of these crimes;

oh so meticulous were we,

Of passion;

I’ll plead guilty.

I’ll plead guilty to every taken chance.

I am tangled machinery, I am wreckage.

Distinguish the scars between;

The pleasure as you dragged me down,

Or the shards as they dragged you free.

I am the knotted anchors below the ground,

I’m the shadow that weighs you down.

I’m the ghost on your lips, the phantom’s kiss,

I’ll be the page of your book that’s missing.

I’m the seeds among you, I am emerald blades

With other sides and deeper shades.

I’m the weeds among you, I am constriction.

I’m the tightness in your chest.

I could ruin you.

Ik waad door de aarde,

Zelf zaaien, in tweeën verwikkeld

Verspreid in de stenen,

Diep planten in klaar angsten.

Geniet van deze zware regenval,

Breek uit je pop onder de klei.

Hoewel ik je achterliet,

Ik wil al die tijd naar huis.

Al die tijd, kijkend, om te zien hoe je bent gegroeid.

Ik ben de zaadjes onder jullie, ik ben smaragdgroene bladen

Met andere kanten en diepere tinten.

Ik ben het onkruid onder jullie, ik ben vernauwing.

Ik ben de beklemming op je borst.

Ik zou je kunnen ruïneren.

Ik ben de horizon, de ondergaande zon,

Ik ben de begravene, de gelovige, de morgen die zal komen.

Ik ben de zaadjes onder jullie, ik ben smaragdgroene bladen

Met andere kanten en diepere tinten.

Ik ben het onkruid onder jullie, ik ben vernauwing.

Ik ben de beklemming op je borst.

Ik zou je kunnen ruïneren.

Ik zou je kunnen ruïneren.

Veroordeel me van de duivel in de details,

Van deze misdaden;

oh zo nauwgezet waren we,

Van passie;

Ik zal schuld bekennen.

Ik zal schuldig pleiten voor elke kans.

Ik ben een verwarde machine, ik ben een wrak.

Onderscheid de littekens tussen;

Het plezier toen je me naar beneden sleepte,

Of de scherven terwijl ze je vrij sleepten.

Ik ben de geknoopte ankers onder de grond,

Ik ben de schaduw die je naar beneden drukt.

Ik ben de geest op je lippen, de fantoomkus,

Ik ben de pagina van je boek die ontbreekt.

Ik ben de zaadjes onder jullie, ik ben smaragdgroene bladen

Met andere kanten en diepere tinten.

Ik ben het onkruid onder jullie, ik ben vernauwing.

Ik ben de beklemming op je borst.

Ik zou je kunnen ruïneren.