reflect (Developments) - Hands Like Houses

And I can’t explain enough

And I won’t let it last the night

I’ll show you that the image is still there unseen

We get in our way

We’re tripping on our feet

Filling up our heads too much

With words too hard to speak

Drowning in a place

Where the night cannot escape

Commit ourselves into the depths

Exposed against the page

Caught in a phrase

An echo in our minds

A flash, a flood

And it’s burned into our eyes

And I can’t explain enough

And I won’t let it last the night

I’ll show you that the image is still there unseen

It’s darkest before the light

If we shut our eyes to see

The things that we have lost inside the lines between

Between the black and white

Where everything goes grey

And everything’s unsaid, undone

And the negative bleeds away

To reveal the memory

That we waited so long for

The image shifts, the acid drips

Down the paper to the floor

Caught in a phrase

An echo in our minds

A flash, a flood

And it’s burned into our eyes

And I can’t explain enough

And I won’t let it last the night

I’ll show you that the image is still there unseen

It’s darkest before the light

And if we shut our eyes to see

The things that we have lost inside the lines between

We’re so nervous to see

If we’ve let too much in

If we, if we were out of focus or out of frame

And I know it’s a moment of truth

If a recollection reflects reality

Or if it’s lost forever

And I can’t explain enough

And I won’t let it last the night

I’ll show you that the image is still there unseen

It’s darkest before the light

And if we shut our eyes to see

The things that we have lost inside the lines between

And I can’t explain enough, and I won’t let it last

The image is still there unseen

En ik kan niet genoeg uitleggen

En ik laat het de nacht niet duren

Ik zal je laten zien dat de afbeelding er nog steeds ongezien is

We lopen ons in de weg

We struikelen over onze voeten

Onze hoofden te veel vullen

Met woorden die te moeilijk zijn om te spreken

Verdrinken in een plaats

Waar de nacht niet kan ontsnappen

Wijd ons toe in de diepte

Blootgesteld tegen de pagina

Gevat in een zin

Een echo in onze gedachten

Een flits, een overstroming

En het staat in onze ogen gebrand

En ik kan niet genoeg uitleggen

En ik laat het de nacht niet duren

Ik zal je laten zien dat de afbeelding er nog steeds ongezien is

Het is het donkerst voor het licht

Als we onze ogen sluiten om te zien

De dingen die we binnen de scheidslijnen tussen hebben verloren

Tussen zwart en wit

Waar alles grijs wordt

En alles is onuitgesproken, ongedaan gemaakt

En het negatieve bloedt weg

Om de herinnering te onthullen

Waar we zo lang op hebben gewacht

Het beeld verschuift, het zuur druppelt

Door het papier naar de vloer

Gevat in een zin

Een echo in onze gedachten

Een flits, een overstroming

En het staat in onze ogen gebrand

En ik kan niet genoeg uitleggen

En ik laat het de nacht niet duren

Ik zal je laten zien dat de afbeelding er nog steeds ongezien is

Het is het donkerst voor het licht

En als we onze ogen sluiten om te zien

De dingen die we binnen de scheidslijnen tussen hebben verloren

We zijn zo nerveus om te zien

Als we te veel hebben binnengelaten

Als we, als we onscherp of buiten beeld waren

En ik weet dat het een moment van de waarheid is

Als een herinnering de realiteit weerspiegelt

Of als het voor altijd verloren is

En ik kan niet genoeg uitleggen

En ik laat het de nacht niet duren

Ik zal je laten zien dat de afbeelding er nog steeds ongezien is

Het is het donkerst voor het licht

En als we onze ogen sluiten om te zien

De dingen die we binnen de scheidslijnen tussen hebben verloren

En ik kan niet genoeg uitleggen, en ik zal het niet laten duren

De afbeelding is er nog steeds ongezien