rediscover (No Parallels) - Hands Like Houses

This is happiness, to be everything at once.

Be unblinded, be unlearned, be unbridled and unburned.

Heavy on our heels, the rocky ground we leave behind.

Tassels streaming from our necks, we cast a wake amidst the wind.

We’re the roamers to the road, barebacked, spirit and in mind.

Oh, to be free like this.

This is happiness, to be everything at once.

Be unblinded, be unlearned, be unbridled and unburned.

This is happiness.

I’m fearless and I’m free,

With the open road and the world beneath my feet.

With splinters in our teeth, we’re driven from our parallels,

Our path a prison, bound to walk where countless feet already fell.

But there’s a wildness in our heart, that we’ve forgotten in our march,

All to be free like this.

We’re branded and we’re burdened from the moment we are born.

We’re domestic and we’re discontent, and we’re grinding our gums raw.

Forget your feet and where they fall, lift your head and carry on.

No fear, just faith, no bit, just break the path and let it lead you.

Unknown, unblind, run free, run wild and leave behind what holds you down.

Heavy on our heels, the rocky ground we leave behind.

Dit is geluk, om alles tegelijk te zijn.

Wees niet verblind, wees afgeleerd, wees ongebreideld en onverbrand.

Zwaar op onze hielen, de rotsachtige grond die we achterlaten.

Kwasten die uit onze nek stromen, we werpen een wake te midden van de wind.

Wij zijn de zwervers op de weg, barebacked, geest en in gedachten.

Oh, om zo vrij te zijn.

Dit is geluk, om alles tegelijk te zijn.

Wees niet verblind, wees afgeleerd, wees ongebreideld en onverbrand.

Dit is geluk.

Ik ben onverschrokken en ik ben vrij,

Met de open weg en de wereld onder mijn voeten.

Met splinters in onze tanden, worden we verdreven uit onze parallellen,

Ons pad is een gevangenis, waar al talloze voeten zijn gevallen.

Maar er is een wildheid in ons hart, die we zijn vergeten tijdens onze mars,

Allemaal om zo vrij te zijn.

We zijn gebrandmerkt en we worden belast vanaf het moment dat we worden geboren.

We zijn huiselijk en we zijn ontevreden, en we malen ons tandvlees rauw.

Vergeet je voeten en waar ze vallen, til je hoofd op en ga verder.

Geen angst, alleen geloof, nee, breek gewoon het pad en laat het je leiden.

Onbekend, niet blind, ren vrij, ren wild en laat achter wat je tegenhoudt.

Zwaar op onze hielen, de rotsachtige grond die we achterlaten.