You Ain't That Young Kid - Hamilton Leithauser, ROSTAM

On the first night in June

In a very crowded room

The band was going on

When you told me we were done

So I couldn’t play that song

Cause I wrote it about you

Yeah it always seems to come back to you

But I don’t have to tell you

Cause you’ve heard it all by now

I’m just one single voice in a choir

You won’t hear me anymore

Just a bassist thumbing a tune

But that rumble reminds me of you

All the flash, all the fire

All the foggy drinks perspired

We were tucked into a booth

In a far corner of the room

And the music is loud

And it’s just bringing me down

Cause I know that I lost you

The parking lot was dark

And I walked out of the bar

Found some folks hanging around

And we’re on some highway now

And the windows are down

And I never felt so sad

So I just tried not to think about you

Oh the final spot of sunlight

Is dying on the dash

On some way too long road with some way too young folks

If the man that you knew

Honestly wasn’t me

Tell me honey: who could that be?

There’s a letter I wrote

That I’ll never send

Where I admit my weakness

And I ask to see you again

Yeah I heard you were sorry

By someone you call a friend

In a letter I wrote

That I’ll never send

Cause there’s ash in my heart

Where I used to burn

The young voices have vanished

The old whispers return

But there’s no one to hurt me

And there’s no one to hurt

Cause there’s ash in my heart

Where I used to burn

Pictures of us dancing

From a lifetime, a lifetime ago

You in a green dress and I in a tweed vest

In a blurry gang of ghosts

Pictures of us dancing

From a thousand years ago

Late enough to kiss you

Still too early to go

Op de eerste nacht in juni

In een erg drukke ruimte

De band ging door

Toen je me vertelde dat we klaar waren

Dus ik kon dat nummer niet afspelen

Omdat ik het over jou heb geschreven

Ja, het lijkt altijd bij je terug te komen

Maar dat hoef ik je niet te vertellen

Omdat je het nu allemaal hebt gehoord

Ik ben maar één enkele stem in een koor

Je hoort me niet meer

Gewoon een bassist die een deuntje speelt

Maar dat gerommel doet me aan jou denken

Al de flits, al het vuur

Alle mistige drankjes transpireerden

We zaten verstopt in een hokje

In een verre hoek van de kamer

En de muziek staat hard

En het haalt me ​​gewoon naar beneden

Omdat ik weet dat ik je kwijt ben

De parkeerplaats was donker

En ik liep de bar uit

Vond een paar mensen rondhangen

En we zijn nu op een snelweg

En de ramen zijn naar beneden

En ik heb me nog nooit zo verdrietig gevoeld

Dus ik probeerde gewoon niet aan je te denken

Oh, de laatste plek van het zonlicht

Gaat dood op het dashboard

Op een veel te lange weg met veel te jonge mensen

Als de man die je kende

Eerlijk gezegd was ik het niet

Zeg me, schat: wie zou dat kunnen zijn?

Er is een brief die ik heb geschreven

Die ik nooit zal sturen

Waar ik mijn zwakheid toegeef

En ik vraag je nog een keer te zien

Ja, ik hoorde dat het je speet

Door iemand die je een vriend noemt

In een brief die ik schreef

Die ik nooit zal sturen

Want er zit as in mijn hart

Waar ik vroeger heb gebrand

De jonge stemmen zijn verdwenen

Het oude gefluister komt terug

Maar er is niemand die me pijn doet

En er is niemand die pijn kan doen

Want er zit as in mijn hart

Waar ik vroeger heb gebrand

Foto's van ons dansen

Van een leven lang, een leven geleden

Jij in een groene jurk en ik in een tweed vest

In een wazige bende geesten

Foto's van ons dansen

Van duizend jaar geleden

Laat genoeg om je te kussen

Nog te vroeg om te gaan