Phantom's Return - guardin

Kill me, take me out of my own misery

Baby, you know that you miss me

Baby, I know that you miss me

I don’t want this to be simply

Put, but I miss you so dearly

I just want you to be with me

I just want you to be with me

Projecting my thoughts on the ceiling

I watched as the paint started peeling

It couldn’t withstand all the weight, I’m afraid it’s too late

Now the structures revealing

The stars beyond boards in the distance

I reach to the sky for assistance

But heaven is lightyears away and the sky’s rather gray

So I think that I missed it

I sit and ponder 'bout whether

I’m able to predict the weather

'Cause if I am capable of it

My dearly beloved, we’d belong together

But that’s only half of the story

I wish I could soak up the glory

But anxiety’s got a grip on my shoulders

And shit, I don’t know if I’m sorry

And they say you miss all of the shots that you don’t ever take

So I’ve been photographing every moment spent while I’m awake

I’m a critic, my worst enemy, my hours decimate

I’m afraid of running out of time, it’s hard to explicate

Expediting life expectancies, like how much can I take?

I set standards while I drown myself, compile all the weight

This discography’s disgusting, I’m ashamed of all I make

But this sequel subsequently pieced together all the breaks

Breaking down inside my bedroom, nothing new upon my plate

Repetitious vicious cycles, I’ll recycle all my hate

Channel every fucking ounce back towards myself, oh, what a waste

God, if I could only disappear without a single trace

It’d be bliss, I would not be missed

They pretend they like you, you disgusting piece of shit

Salvage all the cargo from this busted, rustic ship

So I can sail away upon whatever I equipped

Dood me, haal me uit mijn eigen ellende

Schat, je weet dat je me mist

Schat, ik weet dat je me mist

Ik wil niet dat dit zomaar is

Put, maar ik mis je zo erg

Ik wil gewoon dat je bij me bent

Ik wil gewoon dat je bij me bent

Mijn gedachten op het plafond projecteren

Ik zag hoe de verf begon af te schilferen

Het was niet bestand tegen al het gewicht, ik ben bang dat het te laat is

Nu de structuren onthullend

De sterren achter borden in de verte

Ik reik naar de hemel voor hulp

Maar de hemel is lichtjaren verwijderd en de lucht is nogal grijs

Dus ik denk dat ik het heb gemist

Ik zit na te denken of ik

Ik kan het weer voorspellen

Want als ik er toe in staat ben

Mijn geliefde, we zouden bij elkaar horen

Maar dat is slechts de helft van het verhaal

Ik wou dat ik de glorie kon opsnuiven

Maar angst heeft grip op mijn schouders

En shit, ik weet niet of het me spijt

En ze zeggen dat je alle foto's mist die je nooit maakt

Dus ik heb elk moment gefotografeerd terwijl ik wakker ben

Ik ben een criticus, mijn ergste vijand, mijn uren decimeren

Ik ben bang dat ik geen tijd meer heb, het is moeilijk uit te leggen

De levensverwachting versnellen, zoals hoeveel kan ik nemen?

Ik stel normen terwijl ik mezelf verdrink, verzamel al het gewicht

Deze discografie is walgelijk, ik schaam me voor alles wat ik maak

Maar dit vervolg bracht vervolgens alle pauzes samen

Afbreken in mijn slaapkamer, niets nieuws op mijn bord

Herhaalde vicieuze cirkels, ik recycle al mijn haat

Kanaliseer elke verdomde ons terug naar mezelf, oh, wat een verspilling

God, als ik maar kon verdwijnen zonder een enkel spoor

Het zou gelukzaligheid zijn, ik zou niet gemist worden

Ze doen alsof ze je leuk vinden, walgelijk stuk stront

Red alle lading van dit kapotte, rustieke schip

Dus ik kan wegzeilen op alles wat ik heb uitgerust