Yaranamam - Grogi, Ezhel

Yaranamadım asla, kimse yetinemiyor elindekilerle

Ne yapsam olmaz, yine de ilerle

Bi' kere de «Nasılsın?»

deseler, bi' bilse neler yaptım, neler

Çabalasam, denesem, kendimi parçalasam yaranamam

Yaranamam, yaranamam, yaranamam, yaranamam

Gezerdim sokakta belimde silah var gibi

Önümde siyah yol fakat dilimde Rap’im var benim

Ve bur’da yerim dar, hayatla her gün imtihan

Başım dik, omzumuzda yük ve beklentimiz tam

Bunu anlamazsın, anlasan da sallamazsın d’i' mi?

Dört yani kibir kaplı, pek zavallı kimi

Bur’da eş zamanlı sinir, stres bunalttı bizi

Giden gitti, bugün bitti, yalanlar bunalttı bizi

Yine karma karışık aklım sabrım içinde saklı

Sarpa saran tüm işler için bi' sigara yaktım

Bu rahatlattı gibi, sırtımızda hançer izi

Çünkü ormanımız yılan doldu sardı bahçemizi

Şimdi ne yapsan olmaz kurarlar köprüye kumpas

Artık her canlı kurnaz, sonunda düzen bozulmaz

Reklama gerek duyulmaz;

sözümüz senet sonuçta

İçeriz her gece fakat ne fayda, düzen bozulmaz

Yaranamadım asla, kimse yetinemiyor elindekilerle

Ne yapsam olmaz, yine de ilerle

Bi' kere de «Nasılsın?»

deseler, bi' bilse neler yaptım, neler

Çabalasam, denesem, kendimi parçalasam yaranamam

Yaranamam, yaranamam, yaranamam, yaranamam

Yıllarca okusan, kalem, kağıt, mekik dokusan

Onlarca şarkı yazıp sahnelere çıkıp okusan

Yine de beklentiler büyük, hepsini karşıla

Giderek tecrübelen büyü, aldanma alkışa

Yürürüz yollar tehlikeli, gündüzün gecen olur

Yeteneğini veren ve seni seçen odur

Hedeflerini başar, konuşur, kimse susmaz

Zaman su gibi akar ve yerinde durmaz

Neyse boş ver, kimseye yaranamam

Benimde ilacım olur kağıtlar karalamak

Kafamın dikine ikilemin içine

İmkânsızın kıyısı seni de bir gün çeker içine

Bense dayanamam, daha fazla yaranamam

Boşa zaman geçiren hayatla savaşamaz

Farkına var hadi, yerinden kalk kalk

Yapmak istediklerini yine yap yap

Yaranamadım asla, kimse yetinemiyor elindekilerle

Ne yapsam olmaz, yine de ilerle

Bi' kere de «Nasılsın?»

deseler, bi' bilse neler yaptım, neler

Çabalasam, denesem, kendimi parçalasam yaranamam

Yaranamam, yaranamam, yaranamam, yaranamam

Ik zou nooit gemaakt kunnen worden, niemand is tevreden met wat ze hebben

Wat ik ook doe, ga toch vooruit

Nogmaals "Hoe gaat het met je?"

Als ze zeggen, als hij maar wist wat ik deed, wat...

Als ik probeer, probeer, mezelf uit elkaar scheur, zal ik niet kunnen

Ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet

Ik liep altijd op straat alsof ik een pistool om mijn middel had

Zwarte weg vooruit maar ik heb Rap op mijn tong

En mijn plaats is hier krap, elke dag is een test met het leven

Mijn hoofd is hoog, we hebben een last op onze schouders en onze verwachting is vol

Je begrijpt dit niet, zelfs als je het begrijpt, kun je het niet van je afschudden?

Vier, gehuld in arrogantie, erg arm

Gelijktijdige zenuwen en stress overweldigden ons in Bur

Weg is weg, vandaag is voorbij, leugens overweldigen ons

Nogmaals, mijn verwarde geest is verborgen in mijn geduld

Ik stak een sigaret op voor alle rommelige zaken

Omdat dit opgelucht was, een dolk op onze rug

Omdat ons bos vol slangen is en onze tuin omringt

Wat je ook doet, ze zullen een remklauw op de brug plaatsen.

Nu is elk levend wezen sluw, uiteindelijk is de volgorde niet verbroken

Geen reclame nodig;

onze belofte is tenslotte een daad

We drinken elke avond, maar wat is het voordeel, de bestelling gaat niet kapot

Ik zou nooit gemaakt kunnen worden, niemand is tevreden met wat ze hebben

Wat ik ook doe, ga toch vooruit

Nogmaals "Hoe gaat het met je?"

Als ze zeggen, als hij maar wist wat ik deed, wat...

Als ik probeer, probeer, mezelf uit elkaar scheur, zal ik niet kunnen

Ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet

Als je al jaren leest, als je met pen, papier, shuttle hebt gewerkt

Als je tientallen liedjes schrijft en het podium op gaat en leest

Toch zijn de verwachtingen hooggespannen, maak ze allemaal waar

Ervaar groeiende magie, laat je niet misleiden door het applaus

We lopen, de wegen zijn gevaarlijk, de dag wordt je nacht

Hij is degene die je talent gaf en jou koos

Bereik je doelen, praat, niemand houdt zijn mond

De tijd stroomt als water en staat niet stil.

Hoe dan ook, laat maar, ik kan niemand pijn doen

Ik neem ook een medicijn, krabbel op papier

In mijn hoofd in het dilemma

De kust van het onmogelijke trekt je in één dag.

Ik kan het niet aan, ik kan geen pijn meer doen

Ik kan niet vechten tegen het leven dat het leven verspilt

Realiseer het, sta op, sta op!

Doe wat je opnieuw wilt doen

Ik zou nooit gemaakt kunnen worden, niemand is tevreden met wat ze hebben

Wat ik ook doe, ga toch vooruit

Nogmaals "Hoe gaat het met je?"

Als ze zeggen, als hij maar wist wat ik deed, wat...

Als ik probeer, probeer, mezelf uit elkaar scheur, zal ik niet kunnen

Ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet, ik kan niet