Od Jubavi San Duša Ranjena - Goran Karan

Pod mojon provon olujno je more

A nigdi svitla da mi snage da

Sva jidra spustan, zasto da se bore

Od jubavi san dusa ranjena

I nec"u nazad, nek me vitar nosi

Jer nisan za te moga zivit ja

Kad bog me primi, kad me pita ko si

Od jubavi san dusa ranjena

Kad jednom bude kasno za sve rici

Jer nije jubav rana ca se lici

Kad tilo drc"e ka da vitar puse

Ti dodji meni, ti dodji meni

Da ti skinen kriz sa duse

I sve san daje, sve je veca tama

I ne znan vise kako san se zva

Jer samo pantin to ca ne bi tija

Od jubavi san dusa ranjena

Onder mijn provon is een stormachtige zee

En nergens licht om me kracht te geven

Alle zeilen naar beneden, waarom vechten?

Van liefde de droom van een gewonde ziel

En ga niet terug, laat de wind me dragen

Omdat ik niet voor je kan leven

Wanneer God me ontvangt, wanneer hij me vraagt ​​wie je bent

Van liefde de droom van een gewonde ziel

Zodra het te laat is voor alle woorden

Omdat liefde geen wond is die eruitziet als

Kad tilo drc "e ka da vitar puse

Je komt naar mij, je komt naar mij

Om de crisis uit je ziel te halen

En de droom geeft alles, de duisternis wordt groter

En ik weet niet meer hoe de droom heet

Want alleen pantin zou dat niet doen

Van liefde de droom van een gewonde ziel