bridge romance - гнилаялирика

Слабое тело, на подоконнике молча

Считало дни, что могло еще продержаться,

Но грязные птицы кидали камни в его окно

Давая проститься с минутным счастье, после чего ворон

Унесет его душу в ад, там где мы

Будем с ним играть

И он улыбнется нам во все свои тридцать два

Белоснежных, но смертных греха

Зови его серое небо

Покуда не станет пурпурным

После чего не будет рассвета

И вряд ли даже мы с тобой будем

Наколи мне белого голубя между цитат

Я сегодня хочу так с тобой переспать,

А помнишь тот дом, мы с тобою вдвоем

И я тебе включаю самый первый мой альбом

Самый первый поцелуй, да в нем яд и что с того

Да это не первый мой альбом, это мой дисс для тебя одной

По мостовой, хожу все 20 лет, что себя

Помню порой, вопросы задаю себе, что я

За герой, кто бросит за меня себя в котел с кислотой

Ответа не нахожу, однако

По мостовой, хожу все 20 лет, что себя

Помню порой, вопросы задаю себе, что я

За герой, кто бросит за меня себя в котел с кислотой

Ответа не нахожу

На полную врубив тебе Икса

Увижу лишь как взор твой запылится

И я бы хотел, правда хотел,

Но не могу уже остановиться, посмотри в мои лица

Там: горе, печаль и радость

Кислота, плюс горечь и сладость

Главное не перепутать однажды

Все эти маски пользы полные

Для этого неплохо подходят уборные

Что скроют настоящего тебя

В бело-голубых тонах, в бело-голубых тонах

По мостовой, хожу все 20 лет, что себя

Помню порой, вопросы задаю себе, что я

За герой, кто бросит за меня себя в котел с кислотой

Ответа не нахожу, однако

По мостовой, хожу все 20 лет, что себя

Помню порой, вопросы задаю себе, что я

За герой, кто бросит за меня себя в котел с кислотой

Ответа не нахожу

Zwak lichaam, stil op de vensterbank

Telde de dagen die het nog konden uithouden

Maar vuile vogels gooiden stenen naar zijn raam

Afscheid nemen van tijdelijk geluk, waarna de raaf

Zal zijn ziel naar de hel brengen, waar we zijn

Laten we met hem spelen

En hij zal naar ons glimlachen in al zijn tweeëndertig

Sneeuwwitje, maar doodzonde

noem zijn grijze lucht

Tot het paars wordt

Waarna er geen dageraad zal zijn

En het is onwaarschijnlijk dat zelfs wij bij je zullen zijn

Prik me een witte duif tussen aanhalingstekens

Vandaag wil ik zo met je naar bed,

Herinner je je dat huis nog, jij en ik zijn samen?

En ik zet mijn allereerste album voor je aan

De allereerste kus, ja er zit vergif in en zo wat

Ja, dit is niet mijn eerste album, dit is mijn diss voor jou alleen

Op de stoep, ik loop al 20 jaar, dat zelf

Ik herinner me dat ik mezelf soms vragen stel die ik

Voor een held die zichzelf voor mij in een ketel met zuur gooit

Ik vind het antwoord echter niet

Op de stoep, ik loop al 20 jaar, dat zelf

Ik herinner me dat ik mezelf soms vragen stel die ik

Voor een held die zichzelf voor mij in een ketel met zuur gooit

Ik vind geen antwoord

X volledig voor je aanzetten

Ik zal alleen zien hoe je ogen stoffig worden

En ik zou graag, echt gewild,

Maar ik kan nu niet stoppen, kijk in mijn gezichten

Daar: verdriet, verdriet en vreugde

Zuur, plus bitterheid en zoetheid

Het belangrijkste is om niet één keer te verwarren

Al deze maskers zijn nuttig

Toiletten zijn hier goed voor.

Wat zal de echte jij verbergen?

In blauw en wit, in blauw en wit

Op de stoep, ik loop al 20 jaar, dat zelf

Ik herinner me dat ik mezelf soms vragen stel die ik

Voor een held die zichzelf voor mij in een ketel met zuur gooit

Ik vind het antwoord echter niet

Op de stoep, ik loop al 20 jaar, dat zelf

Ik herinner me dat ik mezelf soms vragen stel die ik

Voor een held die zichzelf voor mij in een ketel met zuur gooit

Ik vind geen antwoord