Bintana - Gloc 9

Pagmulat ng aking mata

Isang maaraw na umaga

Bumangon sa aking kama

Diretso na sa kubeta

Maliligo, maghihilod

Mga libag saking likod

Magmumumog pagkasipilyo

Handa na po ang inyong lingkod

Pagkatapos magsuklay

Suot ang bago kong damit

Nakahanda akong mamatay

Habang ako’y papalapit

Sa isang dilag at ang sabi ko sakanya

Itaas ang mga kamay holdap to

Ilabas lahat ng pera sa bangko nyo

Hindi ko naman talaga balak na gawin ito

Para bang ako’y tinulak lamang sa gawi na to

Ang gusto ko lamang naman ay tahimik na buhay

Kasama ang pamilya ko bawat araw makulay

Pag empatyo sa kahirapan ay sadyang nakakaumay

Kahit na ang maamong tupa’y tutubuan ng sungay

Kay pastor napilitang mamasukan si misis

Araw-araw na kinukwento kung gano kamanyakis

Kahit di pa nya sabihin kung hanggang saan ang labis

Magtiis sa amo na makaraos lamang ang nais

Isang araw ang aming anak walang tigil sa pag-iyak

Kung bakit ang mga doktor ay hindi makatiyak

Anong tunay na galak bakit napakailap

Para sa mga mahal puso ko’y nabibiyak

Pumasok ako dati kay mayor bilang alalay

Utusan sa kahit saan at ano mang bagay

Kumatok sa pinto ng kanyang malaking bahay

Upang humingi ng tulong para sa aking panganay

Tinaboy, kinutsya ako’y hinamak ng ina

M’ak madumi na daw ang sahig kung san ako tumapak

Ang mundo pala’y makipot akala ko malawak

Binitawan ang pag-asa na matagal ko ng hawak

Tinawagan ang kumpare para humiram ng bakal

Papasok sa pinto naglalakad ng mabagal

Labag man sa kalooban hindi ko naman asal

Ayoko ng basahin ang nakasulat na bawal

Pinuno ng salapi ang dala dala kong bag

Tumakbo ng tumakbo palayo at lumundag

Sa isang bangin na madilim para kang bulag

Nagpalipas ng gabi hanggang sa magdamag

Kinabukasan nilagay ang pera sa kahon

Saka ko’y kinandado malalim kong binaon

Nagpaalam sa mag-anak ko na tanong ng tanong

Meron na tayong sagot kahit ako’y makulong

Dadalhin ka na anak magpalakas ng katawan

Mag-aral kayong mabuti yan ang laging tandaan

Ako’y sumuko sa pulis agad akong kinapkapan

Nung walang nakatingin saka ako…

Ontwaken van mijn ogen

Een zonnige ochtend

Sta op uit mijn bed

Ga direct naar de kast

Baden, scrubben

Libag van mijn rug

Mumble poetsen

Uw dienaar is klaar

kam dan

Ik heb mijn nieuwe kleren aan

Ik was klaar om te sterven

Naarmate ik dichterbij kom

Op een schoonheid en wat ik tegen haar zei

Handen omhoog om vast te houden

Haal al het geld van je bank

Ik ben niet echt van plan om dit te doen

Het is alsof ik zojuist in deze gewoonte ben geduwd

Alles wat ik wil is een rustig leven

Met mijn familie is elke dag kleurrijk

Empathie voor armoede is erg wankel

Zelfs de zachtmoedige schapen zullen horens krijgen

Omdat de pastoor, de vrouw werd gedwongen te werken

Elke dag vertellen ze me hoe wreed we zijn

Hij zei niet eens hoeveel het was

Laat de baas alleen overleven wat hij wil

Op een dag huilde onze zoon onophoudelijk

Waarom artsen niet zeker zijn

Wat een echte vreugde waarom zo wild

Voor mijn dierbaren, mijn hart is gebroken

Ik ging vroeger naar de burgemeester als assistent

Commandeer overal en alles

Klop op de deur van zijn herenhuis

Om hulp te vragen voor mijn oudste

Ik werd eruit gegooid, bespot en veracht door mijn moeder

Ik denk dat de vloer waar ik op stapte vies is

De wereld is smal, ik dacht dat hij breed was

Laat de hoop los die ik lang heb gehouden

De vergelijker werd geroepen om staal te lenen

Langzaam de deur binnenkomen

Tegen mijn wil heb ik me niet gedragen

Ik wil het geschreven taboe niet lezen

De tas die ik bij me had zat vol geld

Ren, ren weg en spring

In een ravijn dat voor jou donker is om blind te zijn

Vannacht tot de nacht doorgebracht

De volgende dag werd het geld in de doos gedaan

Toen sloot ik mezelf diep op

Afscheid van mijn familie vraag vraag

We hebben het antwoord, zelfs als ik opgesloten zit

Je kind zal nodig zijn om het lichaam te versterken

Hard studeren, dat onthoud je altijd

Ik heb me overgegeven aan de politie en meteen gezocht

Toen niemand keek, toen ik...