Perduti - Gino Paoli, Danilo Rea

Bloccati dal traffico

nel centro di una citta'

le mani gia' isteriche,

la pioggia sul parabrise

e siamo in ritardo

per l’appuntamento

le sei son passate già

da dieci minuti

perduti nel traffico

in un giorno impossibile

guardando i semafori

in mezzo alle macchine

in mezzo alla gente

che è li indifferente

in mezzo al rumore

che non fa pensare

E mi volto verso te

verso gli occhi tuoi tranquilli

mi accarezzi un po' la mano

e all’improvviso m’accorgo

che io ti amo

io ti amo

io ti amo

e che non me ne importa più

niente della gente

del ritardo

e dell’appuntamento nel centro

che tanto in fondo

non muore nessuno

se non arriviamo

Perduti nel traffico

nel centro di genova

sparisce la polvere

dal cuore guardandoti

ritorna da dentro

la grande avventura,

ritornano tutti i

minuti di un' ora

se mi volto verso te

Geblokkeerd voor verkeer

in het centrum van een stad

handen al hysterisch,

regen op de voorruit

en we zijn te laat

voor de bijeenkomst

zes is al voorbij

voor tien minuten

verloren in het verkeer

op een onmogelijke dag

naar de verkeerslichten kijken

in het midden van de machines

temidden van mensen

wat onverschillig voor hen is

temidden van het lawaai

dat zet je niet aan het denken

En ik wend me tot jou

naar je kalme ogen

je streelt mijn hand een beetje

en plotseling realiseer ik me

dat ik van je hou

ik houd van je

ik houd van je

en dat het me niet meer kan schelen

niets van de mensen

van de vertraging

en de afspraak in het centrum

dat diep van binnen

niemand sterft

als we niet aankomen

Verdwaald in het verkeer

in het centrum van Genua

het stof verdwijnt

vanuit het hart naar jou kijkend

kom van binnenuit terug

het grote avontuur,

allemaal terug

minuten van een uur

als ik me tot jou wend