Tongue Stones (Megaptera megachasmacarcharias) - Giant Squid

What was the catalyst, the final offense, that forced her presence

To intervene, to make known, this planet of stone, is truly her bone

And her flesh, ripples with troughs and crests

And our lakes, are her breasts

And her veins, quench our thirsts

But we pour our filth in first

Our judgment came not in flame, but in flood

A crawling lake of brine, thick with oil, thick with blood

Beg for, forgiveness from higher ground

Scents of cetacean serpents carried for miles

One baleen grin hides another serrated smile

When, pectoral fins block out the sun, all is lost

For those out of her reach, she’ll swell rivers into the creeks

Pushing creeks into the streams, until the highest lakes boil and teem

Torrential flows carving pinnacles clean

We are debris from which god’s hands filter feed

When new shores lap at our highest peeks

The world as we know it will flow past their teeth

Wat was de katalysator, de laatste overtreding, die haar aanwezigheid dwong?

Om in te grijpen, om deze planeet van steen bekend te maken, is echt haar bot

En haar vlees, rimpelingen met troggen en toppen

En onze meren, zijn haar borsten

En haar aderen, les onze dorst

Maar we gieten eerst ons vuil erin

Ons oordeel kwam niet in vlam, maar in vloed

Een kruipend meer van pekel, dik met olie, dik met bloed

Smeek om vergiffenis van hoger gelegen grond

Geuren van walvisachtige slangen die kilometers ver worden gedragen

Een baleinen grijns verbergt een andere gekartelde glimlach

Wanneer borstvinnen de zon blokkeren, is alles verloren

Voor degenen die buiten haar bereik zijn, zal ze rivieren in de kreken doen zwellen

Kreken in de beken duwen, totdat de hoogste meren koken en stromen

Hevige stromen snijden toppen schoon

Wij zijn puin waaruit de handen van God filteren

Wanneer nieuwe kusten onze hoogste pieken bereiken

De wereld zoals we die kennen, zal langs hun tanden vloeien