Dead Man's Fog - Giant Squid

Our bow cannot be seen

From where we stand on the stern fog has taken everything

The men’s faces show their concern

The cold is worse that we feared

I despair the end of my years

The more it stings the more I try

Keep waking up each time I die a little death I cry

A thousand leagues a million miles

The secrets buried in the vault beneath the oceans wide

This beacon’s light has burned for as long as I’ve known

Though tonight the horn must bring us in

For the tower ceases to glow dare we raise our anchor

Let the tide have its way

When waves crash on shores unseen jagged reefs calling our names

The more it stings the more I try

Keep waking up each time I die a little death I cry

A thousand leagues a million miles

The secrets buried in the vault beneath the oceans wide

This beacon’s light has burned for as long as I’ve known

Though tonight the horn must bring us in

For the tower ceases to glow dare we raise our anchor

Let the tide have its way

When waves crash on shores unseen jagged reefs calling our names

Onze boog is niet te zien

Vanaf waar we staan, heeft de strenge mist alles weggenomen

De gezichten van de mannen tonen hun bezorgdheid

De kou is erger dan we vreesden

Ik wanhoop aan het einde van mijn jaren

Hoe meer het prikt, hoe meer ik probeer

Blijf wakker elke keer als ik sterf, huil ik een beetje dood

Duizend competities per miljoen mijlen

De geheimen begraven in de kluis onder de oceanen wijd

Het licht van dit baken brandt al zo lang als ik weet

Hoewel vanavond de hoorn ons binnen moet brengen

Want de toren houdt op te gloeien, durven we ons anker op te heffen

Laat het tij zijn zin hebben

Wanneer golven op de kusten beuken, ongeziene grillige riffen die onze namen roepen

Hoe meer het prikt, hoe meer ik probeer

Blijf wakker elke keer als ik sterf, huil ik een beetje dood

Duizend competities per miljoen mijlen

De geheimen begraven in de kluis onder de oceanen wijd

Het licht van dit baken brandt al zo lang als ik weet

Hoewel vanavond de hoorn ons binnen moet brengen

Want de toren houdt op te gloeien, durven we ons anker op te heffen

Laat het tij zijn zin hebben

Wanneer golven op de kusten beuken, ongeziene grillige riffen die onze namen roepen