Solstice - Ghost Key

Winter came and dried out my lungs

Its been months since I’ve seen the sun

The past collides with the present and reminds me of who I was

Running from myself but that will never change

I’ll be doomed to repeat this

My words remain the same

(They will remain the same)

My Mistakes linger in my finger tips

Just like they linger in my voice

The tearing in my throat exposing seeds I could not sow

For so long I have avoided this

Buried the thoughts inside myself

Made excuses for the things I’ve said

All the wrong things in the right ways

Chasing a new perspective

Now I know what it’s like to lose

Leave my old words in the winter

I’ll free my neck from this rope I tied too loose

No Fullfillment

No more Stones to throw

I can’t Rewrite my past

This is my hell

The cold creeps in

Cut out my tongue

The cold creeps in

My mind is a Prison

I never expected this

For the bridge to burn so calmly

A torch of my own creation

A fire thats only fueld by my own pride

The flames of my past are enough to keep me warm

But the same flame serve as a reminder

Of how the cold wouldn’t let me go

De winter kwam en droogde mijn longen uit

Het is maanden geleden dat ik de zon heb gezien

Het verleden botst met het heden en doet me denken aan wie ik was

Rennen voor mezelf maar dat zal nooit veranderen

Ik ben gedoemd om dit te herhalen

Mijn woorden blijven hetzelfde

(ze blijven hetzelfde)

Mijn fouten blijven hangen in mijn vingertoppen

Net zoals ze in mijn stem blijven hangen

Het scheuren in mijn keel waardoor de zaden bloot komen te liggen die ik niet kon zaaien

Ik heb dit al zo lang vermeden

De gedachten in mezelf begraven

Excuses gemaakt voor de dingen die ik heb gezegd

Alle verkeerde dingen op de juiste manier

Een nieuw perspectief najagen

Nu weet ik hoe het is om te verliezen

Laat mijn oude woorden in de winter

Ik zal mijn nek bevrijden van dit touw dat ik te los heb vastgebonden

Geen vervulling

Geen stenen meer om te gooien

Ik kan mijn verleden niet herschrijven

Dit is mijn hel

De kou sluipt binnen

Knip mijn tong uit

De kou sluipt binnen

Mijn geest is een gevangenis

Ik had dit nooit verwacht

Om de brug zo rustig te laten branden

Een fakkel van mijn eigen creatie

Een vuur dat alleen wordt aangewakkerd door mijn eigen trots

De vlammen van mijn verleden zijn genoeg om me warm te houden

Maar dezelfde vlam dient als een herinnering

Van hoe de kou me niet liet gaan