Downpour - Ghost Key

I’m digging myself a grave in a downpour

You used to beg down on your knees

But the hole still fills with rain

They’ve long since covered your casket

And you’re not here to stop me

So I’ll dig another hole right next to you, my final resting place

Bury me!

Fill my lungs with the earth!

Bury me!

My casket is the dirt!

Maybe I’m afraid of nothing

Overthinking gets the best of me

I don’t have much left to live for

You can come and take the rest of me

I’m not asking for forgiveness

I just regret what I did not do

To depend on me is to depend on uncertainty

Maybe that’s the reason I lost you

I can’t seem to avoid the thought of taking blame for the deaths of the ones I

love

The tempest in my chest continues to rage on

Here I am again

Standing in the rain

Here I am again

Choking on the truth

I stand staring at your tombstone

A grave reminder of the past

Every time I hear a ring

Memories come flooding back

I will not bury myself

Instead I’ll bury the shovel

Let go of the things I’m not and accept what I don’t have

Maybe I’m afraid of nothing

Overthinking gets the best of me

Maybe I’m afraid of living

It’s my mind that gets the best and you can have the rest of me

Ik graaf mezelf een graf in een regenbui

Vroeger smeekte je op je knieën

Maar het gat vult zich nog steeds met regen

Ze hebben je kist allang bedekt

En je bent hier niet om me te stoppen

Dus ik graaf nog een gat naast je, mijn laatste rustplaats

Begraaf me!

Vul mijn longen met de aarde!

Begraaf me!

Mijn kist is het vuil!

Misschien ben ik bang voor niets

Overdenken haalt het beste uit me

Ik heb niet veel meer om voor te leven

Je kunt de rest van mij komen halen

Ik vraag niet om vergeving

Ik heb gewoon spijt van wat ik niet heb gedaan

Afhankelijk zijn van mij is afhankelijk zijn van onzekerheid

Misschien is dat de reden dat ik je kwijt ben

Ik kan de gedachte niet vermijden om de schuld op me te nemen voor de dood van degenen die ik

Liefde

De storm in mijn borst blijft maar woeden

Hier ben ik weer

In de regen staan

Hier ben ik weer

Verstikking in de waarheid

Ik sta naar je grafsteen te staren

Een ernstige herinnering aan het verleden

Elke keer als ik een bel hoor

Herinneringen komen terug

Ik zal mezelf niet begraven

In plaats daarvan begraaf ik de schop

Laat de dingen los die ik niet ben en accepteer wat ik niet heb

Misschien ben ik bang voor niets

Overdenken haalt het beste uit me

Misschien ben ik bang om te leven

Het is mijn geest die het beste wordt en jij mag de rest van mij hebben