White Light - Gene Clark

Oh, the village of the hill

Sitting silently at will

Like some prophecy forgotten by an age

With no guns before its gate

The mysterious estate

Lies waiting for its history’s dawning page

With the raging of the sea before its height

And the strength of those whom see beyond their sight

Oh, the smithies anvil rings

And the symphony it sings

No voice nor poet’s pen can put to tune

And electric lines of force

Ring around the humble lives

Of the souls that hear the master saying soon

With the clouds that gather near disturb the night

Striking flashes of a difference, fleeing fright

No slight of tongue nor hand

Can so boldly there withstand

When the spirit of it’s truth shall speak the time

And no ignorance of life

Can be held within the sight

Of the buttresses of ageless binds of time

The communion of the forces take delight

With the fear that no tongues may read nor write

White Light

Oh the village of the hill

Sitting silently still

With the strength of ages past they’re still at hand

Reckons not to look behind

But to look within and find

And to hear of those enlightened by the lamb

With the powers of the wind both fierce and light

And the waters of the storm went through the night

Oh, het dorp van de heuvel

Stil zitten naar believen

Zoals een profetie die door de jaren heen is vergeten

Zonder geweren voor de poort

Het mysterieuze landgoed

Leugens wachten op de ontluikende pagina van de geschiedenis

Met het razen van de zee voor haar hoogte

En de kracht van degenen die verder kijken dan hun zicht

Oh, de smidse aambeeld ringen

En de symfonie die het zingt

Geen stem of de pen van een dichter kan stemmen

En elektrische krachtlijnen

Ring rond de nederige levens

Van de zielen die de meester spoedig horen zeggen:

Met de wolken die zich dichtbij verzamelen, verstoren de nacht

Opvallende flitsen van verschil, vluchtende schrik

Geen tong of hand

Kan het daar zo moedig weerstaan

Wanneer de geest van zijn waarheid de tijd zal spreken

En geen onwetendheid over het leven

Kan in het zicht worden gehouden

Van de steunberen van tijdloze banden van de tijd

De gemeenschap van de krachten verheugt zich

Met de angst dat geen tongen kunnen lezen of schrijven

Wit Licht

Oh het dorp van de heuvel

Stil stil zitten

Met de kracht van vervlogen tijden zijn ze nog steeds bij de hand

Denkt niet achterom te kijken

Maar om naar binnen te kijken en te vinden

En om te horen van degenen die verlicht zijn door het lam

Met de kracht van de wind zowel fel als licht

En de wateren van de storm gingen door de nacht