Margit Hjukse - Gåte

Hjukse den stoltast gard i Sauherad var

— Tidi fell meg long’e

Stolt Margit var dott’ri oppå den gård

— Det er eg som ber sorgji så tronge

Stolt Margit ho reidde seg til kyrkja å gå

Så tok ho den vegjen til bergjet der låg

Som ho kom fram ved bergevegg

Kom Bergjekongjen med det lange, kvite skjegg

Så skjenkte han i av den klårasta vin

«Drikk utor di, allerkjærasten min!»

Så var ho i bergjet åri dei ni

Og ho fødde søner og døtter tri

Stolt Margit ho tala til Bergjekongen så

«Må eg få lov til min fader å gå?»

«Ja, du må få lov til din fader å sjå

Men du må kje vere borte hot ein time hell två»

«Eg meiner det er Margit, eg hadde så kjær

Å kjære mi dotter, å er du no der!»

Men då kom Bergjekongen snøgt som ein eld

«Å kjem du kje heim at til borni i kveld?»

«Fare no vel då alle i min heim

No kjem eg aldri til dikkon meir»

Hjukse de meest trotse boerderij in Sauherad was

- Tidi viel meg long'e

Trotse Margit was dott'ri op die boerderij

- Ik ben het die sorgji zo tronge vraagt

Trotse Margit reed ze naar de kerk om te gaan

Toen nam ze de weg naar de rots waar het lag

Toen ze bij de rotswand verscheen

Kom Bergjekongjen met de lange, witte baard

Toen schonk hij wat van de helderste wijn in

"Drink utor di, mijn liefste!"

Toen zat ze negen jaar in de rots

En ze baarde drie zonen en dochters

Trotse Margit sprak ze toen met de koning van Bergje

'Moet ik mijn vader laten gaan?'

'Ja, je moet je vader toestaan ​​om te zien'

Maar je mag niet een uur weg zijn, hel twee »

'Ik bedoel, het is Margit, ik was zo lief

Mijn lieve dochter, je bent er nu!”

Maar toen kwam de koning van Berg zo snel als een vuur

'O, kom je vanavond naar huis?'

"Vaarwel dan iedereen in mijn huis

Nu kom ik nooit meer naar dikkon »