Бункер - Гарри Топор, Tanir

События остались за кадром

Люди, перебитые бандитами, остались за КАДом

Каждый из них был готов ответить за гада

Мы суверенны от Ада, а да, этот вечный город

В 23 года в мои корни бил град

Брат называй меня серп и молот

Закрыв глаза, видишь смерть и голод

Кисти рук на высоковольтный провод

Война остается войной

Это твой патологоанатом и диетолог

Всюду баррикады, мы идем по обломкам

Старый подвал, будет дом нам

Взрыв!

Это бомба, бомба

Все переселяются в катакомбы

Дети укрылись в здании морга

К ним через стены ломится кто-то

«Кто там?»

говорить уже поздно

Слово передали пулеметным гнездам

Всюду, как паззлы ошметки взрослых

Дети перепачканы в чем-то красном

Начало всем вспоминать поздно

Никто из них не повернет обратно

Выстрел!- Враг упал, из его кадыка сильно бьет фонтан!

Убийство!

— Или война превратила сердце в ледяной металл!

Чистая!- Как слеза кровь неприятеля залила стекла!

Листья!

— Влетали в окно, оседая пачками на лицах мертвых!

Припев:

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Здесь стало тихо даже птицы не поют

Песни тупо одноклассников за партами,

Но все вместе с контурными картами, без действий

Перед учителем, расстрелянным на кресле

Я так хотел бы, чтобы небо стало чуть-чуть чишче

Перестань видеть туловища как пищу

Меня голодные товарищи считают дичью

Спрятался в подвале, меня десятки глаз ищут

Снова не пошевелиться, я по паркету размазанный пластилин

Чувствую, как уходит жизнь, могилу полюбому пора стелить

Мы пытались с тобою выжить, чтобы увидеть прекрасную жизнь,

Но я плюю себе в ладонь странным орнаментом красных брызгов

Нельзя кричать, надо лечь на дно, через час меня окутает вечный сон

Их фонаря скользят через окна, эти могут меня засечь вдвоем

Чтобы запечь огнем, меня заживо съесть потом в конце охоты

Под острым кетчупом;

в бункер заходит кто-то

Припев:

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Evenementen achter de schermen

Door bandieten vermoorde mensen bleven achter de ringweg

Elk van hen was klaar om te antwoorden voor het reptiel

Wij zijn soeverein uit de hel, en ja, deze eeuwige stad

Op mijn 23e raakte de hagel mijn wortels

Broeder noem me hamer en sikkel

Als je je ogen sluit, zie je dood en honger

Handen op een hoogspanningsdraad

Oorlog blijft oorlog

Dit is uw patholoog en voedingsdeskundige

Overal barricades, we lopen door het puin

Oude kelder, we hebben een huis

Explosie!

Het is een bom, bom

Iedereen verhuist naar de catacomben

De kinderen zochten hun toevlucht in het mortuariumgebouw

Iemand breekt door de muren naar hen toe

"Wie is daar?"

het is te laat om te praten

Het woord werd doorgegeven aan de mitrailleurnesten

Overal, zoals puzzels, stukjes van volwassenen

Kinderen bedekt met iets roods

Het is te laat voor iedereen om het te onthouden

Geen van hen zal terugkeren

Schot - De vijand viel, een fontein klopt krachtig uit zijn adamsappel!

Moord!

"Of de oorlog veranderde het hart in ijsmetaal!"

Puur - Als een traan stroomde het bloed van de vijand het glas binnen!

Bladeren!

- Ze vlogen door het raam naar binnen en vestigden zich in roedels op de gezichten van de doden!

Refrein:

Vertrouw niet, er is een oorlog achter de muren!

Hier zijn de deuren naar het paradijs stiekem gesloten!

Laten we naar de hemel vliegen!

Hier is elke vriend als Nagini!

Vertrouw niet, er is een oorlog achter de muren!

Hier zijn de deuren naar het paradijs stiekem gesloten!

Laten we naar de hemel vliegen!

Hier is elke vriend als Nagini!

Het is hier stil, zelfs de vogels zingen niet

Liedjes domme klasgenoten aan de bureaus,

Maar allemaal samen met contourkaarten, zonder actie

Voor een leraar die werd neergeschoten op een fauteuil

Ik zou graag willen dat de lucht een beetje schoner wordt

Stop met het zien van lichamen als voedsel

Hongerige kameraden beschouwen me als een spel

Verborgen in de kelder, tientallen ogen zijn op zoek naar mij

Beweeg niet meer, ik heb plasticine op het parket gesmeerd

Ik voel hoe het leven weggaat, het is tijd om een ​​graf te leggen voor iedereen

We probeerden met je te overleven om een ​​prachtig leven te zien,

Maar ik spuug in mijn handpalm met een vreemd ornament van rode spetters

Je kunt niet schreeuwen, je moet gaan liggen, over een uur ben ik gehuld in eeuwige slaap

Hun lantaarns schuiven door de ramen, deze kunnen mij samen spotten

Om met vuur te bakken, eet me later levend op aan het einde van de jacht

Onder pittige ketchup;

iemand gaat de bunker binnen

Refrein:

Vertrouw niet, er is een oorlog achter de muren!

Hier zijn de deuren naar het paradijs stiekem gesloten!

Laten we naar de hemel vliegen!

Hier is elke vriend als Nagini!

Vertrouw niet, er is een oorlog achter de muren!

Hier zijn de deuren naar het paradijs stiekem gesloten!

Laten we naar de hemel vliegen!

Hier is elke vriend als Nagini!