Isimbi - Gaël Faye, Ben l'Oncle Soul

J’ai vécu sur la grève, les yeux dans mes rêves

A écouter le vague à l'âme que les vents soulèvent

Je pensais m'être échoué à jamais dans l’estuaire

Quand cette femme m’a dit: «viens, viens prendre la mer»

Alors nos mains d’amoureux ont sculpté une pirogue

Au début le ciel est bleu, tu pars et tu vogues

On a glissé sur une mer d’huile, un miroir onduleux

Et bientôt au fil de l’eau, le ciel devint nébuleux

Y’a la mer en furie, puis les tempêtes que l’on brave

Et de la poupe à la proue, on s’accroche, on en bave

L'équipage se renforce, apprend avec l'âge

Que l’océan est sauvage lorsqu’on quitte ses rivages

Puis un jour on s’amarre au dessus d’un champ de lumières

Les amants qui s’aimèrent d’un scintillement lunaire

Plongent ensemble dans l’azur aux ressacs éphémères

Et remontent à la surface une perle solaire

Oh… Isimbi, Isimbi

Oh… Isimbi, Isimbi

Oh… Le noyau de mon fruit de vie

Isimbi… Isimbi…

La plus belle perle du monde à m’en brûler les prunelles

Je le jure sur ma vie que la mienne sera pour elle

Six heures trente, six décembre, c’est un ange qui descend

Dans ma vie, dans cette chambre, je ne sais plus ce que je ressens

Un sentiment d’embrasement bien plus fort que l’amour

Je fus Dieu un instant… c'était peut-être pour toujours

C’est la chair de ma chair, le sang de mon sang

Et j’en perds mes repères à être père d’un enfant

Révolution accomplie!

Mon Grand Soir le voici

Parce que l’on meurt tous un jour, je riposte par la vie

Isimbi, c’est son nom, «la perle éternelle»

Ou «la neige des volcans» sur le toit de ma Terre mère

A la mère de ma fève, à ses talents d’orfèvres

La rosée de sa fleur est la perle de ma fièvre

Parce que l’on était «elle et moi», parce que l’on s’aimait à l'étroit

Parce qu’il fallait être deux pour faire trois

Petite perle nacrée, si le ciel me soustrait

Je serais toujours près, près de toi en secret

Petite perle, tu descends d’une lignée de poètes

D’idéalistes en tout genre, de chercheurs de conquêtes

Lève les yeux, une aïeule brille pour toi

Suzana comme un nom au reflet d’autrefois

IBUKA, souviens-toi, le prélude à ta vie

Suzana c’est le nom d’un immortel atavisme

Petite fille pardonne-nous pour ce monde dérisoire

Pour tes épaules bien trop frêles face au poids de l’Histoire

Petite princesse au royaume de mes mots

A tous les fleuves qui t’irriguent, à tes rivières indigo

A nos droits de douter, à nos rages d’exister

A nos chants de clarté que je t’offre en bouquet

Petite plante céleste aux yeux de rubis

Bienvenue ma princesse, bienvenue dans la vie…

Ik woonde aan de kust, ogen in mijn dromen

Om te luisteren naar de golf naar de ziel die de winden optillen

Dacht dat ik voor altijd in het estuarium was gestrand

Toen die vrouw tegen me zei: "kom, kom en ga naar de zee"

Dus onze liefdevolle handen hebben een kano gebeeldhouwd

Eerst is de lucht blauw, je gaat en je vaart

We gleden op een zee van olie, een golvende spiegel

En al snel boven het water werd de lucht bewolkt

Daar is de woeste zee, dan de stormen die we trotseren

En van achtersteven tot boeg, we hangen vast, we kwijlen

De bemanning wordt sterker, leert met de jaren

Dat de oceaan wild is als je de kust verlaat

Op een dag meren we aan boven een lichtveld

De geliefden die van elkaar hielden met een maantwinkeling

Duik samen in het azuurblauw met kortstondige onderstromen

En stijg naar de oppervlakte als een zonneparel

Oh... Isimbi, Isimbi

Oh... Isimbi, Isimbi

Oh... De kern van mijn vrucht van het leven

Isimbi... Isimbi...

De mooiste parel ter wereld om mijn ogen uit te branden

Ik zweer op mijn leven dat het mijne voor haar zal zijn

Half zes, 6 december, het is een engel die neerdaalt

In mijn leven, in deze kamer, weet ik niet meer wat ik voel

Een brandend gevoel veel sterker dan liefde

Ik was God voor een moment ... misschien was het voor altijd

Het is vlees van mijn vlees, bloed van mijn bloed

En ik verlies mijn oriëntatie om de vader van een kind te zijn

Revolutie volbracht!

Mijn grote nacht hier is het

Omdat we allemaal op een dag sterven, vecht ik terug met het leven

Isimbi is zijn naam, "de eeuwige parel"

Of "de sneeuw van de vulkanen" op het dak van mijn Moeder Aarde

Aan de moeder van mijn boon, aan haar talenten als goudsmid

De dauw van zijn bloem is de parel van mijn koorts

Omdat we zij en ik waren, omdat we veel van elkaar hielden

Omdat er twee nodig waren om er drie te maken

Kleine parelmoer, als de lucht me meeneemt

Ik zal altijd in de buurt zijn, in het geheim bij jou in de buurt

Kleine parel, je komt uit een lijn van dichters

Idealisten van alle soorten, zoekers naar verovering

Kijk omhoog, een voorouder schijnt voor jou

Suzana als een naam die oude tijden weerspiegelt

IBUKA, onthoud, de opmaat naar je leven

Suzana is de naam van een onsterfelijk atavisme

Meisje, vergeef ons voor deze armzalige wereld

Voor je schouders veel te broos onder het gewicht van de geschiedenis

Kleine prinses in het rijk van mijn woorden

Naar alle rivieren die je irrigeren, naar je indigo rivieren

Op ons recht om te twijfelen, op onze woede om te bestaan

Op onze heldere liedjes die ik je als boeket aanbied

Kleine hemelplant met robijnrode ogen

Welkom mijn prinses, welkom in het leven...