This Human Mess - Gabriel Bruce

All of the widows that autumn grows

So many men, so many rows

It’s pretty scary far as omens go

Less like a warning than an oath

And I’ll walk with you 'till your time

And I will carry you home

And we’ll stay talking through the night

Telling stories like skipping stones

'Till dawn is a horse that gallops by

Tearing curtains from the world

And in the morning when the sun implodes

We’ll have ourselves a carnival

And all the animals will overthrow

This human mess we’ve cause to grow

So you walk with me 'till I’m tired

And then you carry me home

And we’ll stay talking through the night

Making sense of all our faults

'Till dawn lifts a voice heard

And you’re thoroughly devoted

And all I’m trying to say

Is don’t you wanna celebrate it?

Don’t you wanna celebrate it?

Oh, and I won’t wait

We’re all trying to celebrate it

We’re all trying to celebrate

What we have today, anyway

We’re all lost

Alle weduwen die in de herfst groeien

Zoveel mannen, zoveel rijen

Het is behoorlijk eng voor zover het gaat

Minder als een waarschuwing dan een eed

En ik zal met je meelopen tot het jouw tijd is

En ik zal je naar huis dragen

En we blijven de hele nacht praten

Verhalen vertellen zoals stenen overslaan

'Tot het ochtendgloren is een paard dat voorbij galoppeert'

Scheurende gordijnen van de wereld

En 's morgens als de zon implodeert

We gaan carnaval vieren

En alle dieren zullen omver werpen

Deze menselijke puinhoop hebben we doen groeien

Dus je loopt met me mee tot ik moe ben

En dan draag je me naar huis

En we blijven de hele nacht praten

Al onze fouten begrijpen

'Tot het ochtendgloren een stem verheft'

En je bent grondig toegewijd

En alles wat ik probeer te zeggen

Wil je het niet vieren?

Wil je het niet vieren?

Oh, en ik zal niet wachten

We proberen het allemaal te vieren

We proberen het allemaal te vieren

Wat we vandaag hebben, hoe dan ook

We zijn allemaal verloren