Quite Unusual - Front 242

The sun went down and the ground started sort

Of grinding

A blinding light tore across the sky

A cyclone swept the landscape out and left it Completely flattened out

And several twirls of smoke unfolded like gigantic

Flowers

The way the morning broke was quite unusual

I should have wakened up at once, but this was no Concern of mine, so I kept on dreaming

My eyes roamed over the burning ruins

In less time than it takes to tell

And I felt like

And I felt like being numbed,

I felt like mesmerized

The way the morning broke was quite unusual

More than words can say

In less time than it takes to tell

De zon ging onder en de grond begon te sorteren

van malen

Een verblindend licht scheurde door de lucht

Een cycloon veegde het landschap weg en liet het volledig plat liggen

En verschillende rookwolken ontvouwden zich als gigantisch

Bloemen

De manier waarop de ochtend aanbrak was vrij ongebruikelijk

Ik had meteen wakker moeten worden, maar dit was geen zorg van mij, dus ik bleef dromen

Mijn ogen dwaalden over de brandende ruïnes

In minder tijd dan nodig is om te vertellen

En ik had het gevoel dat

En ik had zin om verdoofd te worden,

Ik voelde me gebiologeerd

De manier waarop de ochtend aanbrak was vrij ongebruikelijk

Meer dan woorden kunnen zeggen

In minder tijd dan nodig is om te vertellen