State Hospital - Frightened Rabbit

The half-backflip conception, state hospital birth

The most threadbare, tall story the country has ever heard

Brought home to breath smoke in the arms of her mother

The blunt kitchen knife who just lays in a submissive position

Beneath a national weight and the slow arc of a fist

Her heart beats like a breezeblock thrown down the stairs

Her blood is thicker than concrete forced to be brave

She was born into a grave

And in the limp through years of bored schooling

She’s accustomed to hearing that she could never run far

A slipped disc in the spine of community

A bloody curse word in a pedestrian verse

Spirits in graveyards and fingers in car parks

She cries on the high street just to be heard

A screaming anchor for nothing in particular

At the foot of the fuck of it dragging her heels in the dirt

Her heart beats like a breezeblock thrown down the stairs

Her blood is thicker than concrete forced to be brave

She was born into a grave

The cheek of youth flashed red and turned green

Now she lies on the pavement, she is helped to her feet

All thighs, hair and magpie handbags

Saturday’s uniform for the ‘fuck me' parade

Brought home to keep warm in the arms of a plumber

Ruddy and balding who just needs a spine to dig into

A chest for the head and a hand for the holding

Her heart beats like a breezeblock thrown down the stairs

Her blood is thicker than concrete forced to be brave

She was, she was

Her heart beats like a breezeblock thrown down the stairs

Her skin is thicker than concrete forced to be brave

She was, she was

A broken elevator anthem held between floors

But if blood is thicker than concrete

All is not lost

All is not lost

All is not lost

All is not lost

All is not lost

De half-backflip-conceptie, geboorte in het staatsziekenhuis

Het meest versleten, sterke verhaal dat het land ooit heeft gehoord

Meegebracht om rook in de armen van haar moeder te ademen

Het botte keukenmes dat gewoon in een onderdanige positie ligt

Onder een nationaal gewicht en de langzame boog van een vuist

Haar hart klopt als een briesje dat van de trap wordt gegooid

Haar bloed is dikker dan beton, gedwongen om moedig te zijn

Ze werd geboren in een graf

En mank door jaren van verveelde scholing

Ze is gewend te horen dat ze nooit ver zou kunnen rennen

Een hernia in de ruggengraat van de gemeenschap

Een verdomd vloekwoord in een voetgangervers

Geesten op kerkhoven en vingers in parkeergarages

Ze huilt op straat om gehoord te worden

Een schreeuwend anker voor niets in het bijzonder

Aan de voet van het verdomde ervan, haar hakken in het vuil slepend

Haar hart klopt als een briesje dat van de trap wordt gegooid

Haar bloed is dikker dan beton, gedwongen om moedig te zijn

Ze werd geboren in een graf

De wang van de jeugd flitste rood en werd groen

Nu ligt ze op de stoep, ze wordt overeind geholpen

Alle dijen, haar en ekster handtassen

Zaterdag uniform voor de 'fuck me' parade

Meegebracht om warm te blijven in de armen van een loodgieter

Blozend en kalende die gewoon een ruggengraat nodig heeft om in te graven

Een borst voor het hoofd en een hand voor het vasthouden

Haar hart klopt als een briesje dat van de trap wordt gegooid

Haar bloed is dikker dan beton, gedwongen om moedig te zijn

Ze was, ze was

Haar hart klopt als een briesje dat van de trap wordt gegooid

Haar huid is dikker dan beton, gedwongen om moedig te zijn

Ze was, ze was

Een gebroken liftlied tussen verdiepingen

Maar als bloed dikker is dan beton?

Alles is niet verloren

Alles is niet verloren

Alles is niet verloren

Alles is niet verloren

Alles is niet verloren