400 Bones - Frightened Rabbit

Four hundred bones, crumpled in bed

I’m the only one who knows that you’re still breathing

Beneath the blanket of another French death

This afternoon is one I will be keeping

Where skin is painted by a brush from the sun

Pull the sheets up to your neck so she can’t see us

And let the clocks do all the worrying for once

We’re passing out inside the sleeping mausoleum

This is my safe house in the hurricane

Here is where my love lays

Two hundred treasured bones

This is my warmth behind the cold war

That day is what I’m living for

Forever coming home

Here’s to the room I can rest in

The door I’ll always open

Never to be closed

You as my horizon line

The star I navigate by

Takes me back to hold two hundred perfect bones

On absent days I will return to this place

And play a silent colour film within my head

In which the pillow leaves a code upon your face

And all at once it all makes perfect sense

Four hundred bones, crumpled in bed

I’m the only one who knows that you’re still breathing

Vierhonderd botten, verfrommeld in bed

Ik ben de enige die weet dat je nog ademt

Onder de deken van weer een Franse dood

Vanmiddag is er een die ik zal houden

Waar de huid wordt beschilderd met een borstel van de zon

Trek de lakens tot aan je nek zodat ze ons niet kan zien

En laat de klokken eens alle zorgen doen

We vallen flauw in het slapende mausoleum

Dit is mijn veilige huis in de orkaan

Hier is waar mijn liefde ligt

Tweehonderd dierbare botten

Dit is mijn warmte achter de koude oorlog

Die dag is waar ik voor leef

Voor altijd thuiskomen

Hier is de kamer waarin ik kan uitrusten

De deur die ik altijd zal openen

Nooit gesloten zijn

Jij als mijn horizonlijn

De ster waar ik langs navigeer

Brengt me terug om tweehonderd perfecte botten vast te houden

Op afwezige dagen kom ik terug naar deze plek

En speel een stille kleurenfilm af in mijn hoofd

Waarin het kussen een code achterlaat op je gezicht

En ineens is het allemaal volkomen logisch

Vierhonderd botten, verfrommeld in bed

Ik ben de enige die weet dat je nog ademt